Залбирал

"Зөвхөн Бурхан уулсыг хөдөлгөж чадна, харин итгэл, залбирал Бурханыг хөдөлгөж чадна."

This quote from a song in one of our choir books here in California reminds us that there is great power in even a little faith when God is with us.  Let’s look at what Jesus said about faith.

Матай 17:20

20 Есүс тэдэнд -Та нарын итгэлгүй байдлаас болж: учир нь үнэнээр би та нарт хэлье, хэрэв та нар гичийн үр шиг итгэлтэй байвал та нар энэ ууланд "Эндээс нөгөө газар нүүлгтүн" гэж хэл. мөн үүнийг арилгах болно; мөн чамд боломжгүй зүйл гэж үгүй"

Faith is a belief that does not rest on logical proof or material evidence.  We see in the scripture that Jesus said we only need faith as a grain of mustard seed to move mountains.  Mustard seeds are tiny little seeds.  Did you know that all we need is a tiny bit of faith for prayer to work?

Еврей 11:1

"11 Итгэл бол найдвар хүлээсэн зүйлсийн мөн чанар, үл үзэгдэх зүйлсийн нотолгоо юм."

Faith does the impossible because it moves God to undertake for us, and nothing is impossible with God.

Марк 10:27

27 Есүс тэднийг хараад "Энэ нь хүмүүст боломжгүй, харин Бурханд боломжгүй юм. Учир нь Бурханд бүх зүйл боломжтой" гэж хэлэв.

Faith produces and works in conjunction with prayer.  I firmly believe if we pray with faith and God answers our prayer, our prayer life and faith grow stronger.  As young people, we need to understand that a lack of faith is rooted in a poor prayer life.  In other words, if we are not praying to God, our faith will be small.  When was the last time you prayed to God and asked Him to help you?  When was the last time you prayed for a soul to receive Salvation?  When was the last time you spent more than a couple of minutes crying out to God to answer your prayer?  Has your prayer life become weak, and subsequently, your faith in God is also weak?  God wants to answer our prayers, but we must bring our petitions to God in prayer.  Praying is something we need to learn to do as young people.  When we are in a situation that we cannot control, we should have faith that we can reach out to God for help.

Think about Abraham and when he prayed for Lot to be saved out of Sodom and Gomorra.

Эхлэл 18:23-33

"23 Абрахам ойртож ирээд, "Чи бас зөвт хүнийг хорон муу хүмүүсийн хамт устгах уу?

24 Хот дотор тавин зөв шударга хүн байх болов уу. Та мөн устгаж, тэнд байгаа тавин зөвтний газрыг өрөвдөхгүй гэж үү?

25 Зөв шударга хүнийг ёс бус хүмүүстэй хамт алах нь чамаас хол байх бөгөөд зөвт хүн хорон муу хүн шиг, чамаас хол байх нь: Бүх дэлхийн Шүүгч зөвийг үйлдэхгүй гэж үү?

26 ЭЗЭН —Хэрэв би Содом хотод тавин зөв шударга хүнийг олвол тэдний төлөө бүх газрыг өршөөнө гэв.

27 Абрахам хариулж, — Болгоогтун, би ЭЗЭНд ярихыг өөртөө авсан.

28 Магадгүй тавин зөвтний тав нь дутмаг байж магадгүй. Та тав дутуугаас болж чи бүх хотыг устгах уу? Тэр —Хэрэв би тэндээс дөчин тавыг олвол түүнийг устгахгүй гэв.

29 Тэр ахин түүнтэй ярьж, "Тэнд магадгүй дөчин хүн олдох болно" гэв. Тэгээд тэр -Би дөчин хүний төлөө үүнийг хийхгүй.

30 Тэгээд тэр түүнд —Ай Их Эзэн уурлахыг бүү зөвшөөр, тэгвэл би: Тэнд гучин хүн олдох байх гэж хэлье. Тэгээд тэр "Тэнд гучин хүн олдвол би үүнийг хийхгүй" гэв.

31 Мөн тэрээр — Болгоогтун, одоо би Их Эзэнд ярихыг өөртөө авсан. Тэнд магадгүй хорин хүн олдох байх. Тэрээр "Би хорин хүний төлөө үүнийг устгахгүй" гэв.

32 Мөн тэрээр "Өө, ЭЗЭН уурлахыг бүү зөвшөөр, тэгвэл би ганцхан удаа л ярина. Магадгүй тэнд арав олдох болно" гэв. Тэгээд тэр "Би арван хүний төлөө үүнийг устгахгүй" гэв.

33 Их Эзэн Абрахамтай харилцахаа орхингуутаа өөрийн замаар явсан бөгөөд Абрахам байрандаа буцаж ирэв.

We find Lot, Abraham’s nephew put himself in a terrible situation.  Abraham had the faith to go to God and ask Him for big things.  I don’t think this was the first time Abraham talked to God in prayer.  I am convinced that God knew Abraham on a first name basis because we also find in the scriptures that God was listening to Abraham.  Abraham was a man of prayer.

What about Moses and his petitions to God to spare the Israelite people?  Moses was a man of prayer.  Whenever the Israelites disobeyed God, Moses fell on his face before God and started praying.

Египетээс гарсан нь 32: 11-14

11 Тэгээд Мосе өөрийн Бурхан ЭЗЭНээс гуйн, —Эзэн, Та Египетийн нутгаас агуу хүч, хүчирхэг мутраараа авчирсан Өөрийн ард түмний эсрэг яагаад таны уур хилэн бадраад байна вэ?

12 Тийм учраас египетчүүд "Тэр тэднийг ууланд алж, газрын гадаргаас устгахын тулд хорлон сүйтгэхийн тулд гаргаж ирсэн үү?" Өөрийн догшин уур хилэнгээсээ салж, ард түмнийхээ эсрэг энэ бузар мууг наманчил.

13 Өөрийнхөө нэрээр тангараглаж, тэдэнд "Би чиний үр удмыг тэнгэрийн одод шиг олшруулах болно, мөн миний хэлсэн энэ бүх газрыг би тэдэнд өгөх болно" гэж хэлснийг чинь Абрахам, Исаак, Израилийг санагтун. Таны үр удмыг тэд үүрд өвлөн авах болно.

14 Мөн Их Эзэн өөрийн хүмүүст хийхээр бодсон бузар мууг наманчлав."

What about Elijah on the mountain with the prophets of Baal?  Remember Baal’s prophets tried all day to get their God’s attention.  The prophets danced around and cut themselves, but their God did not respond.  On the other hand, Elijah had a connection to God through prayer.

Хаадын дээд 18:37-38

“37 Ай Их Эзэн, намайг сонсооч, энэ ард түмэн Таныг Эзэн Бурхан мөн гэдгийг, мөн Та тэдний зүрхийг эргүүлэн эргүүлсэн гэдгийг мэдэхийн тулд намайг сонсогтун.

38 Дараа нь ЭЗЭНий гал унаж, шатаалт тахил, мод, чулуу, тоосыг шатааж, шуудуунд байсан усыг долоов гэв.

I am convinced that God knew Elijah’s voice when he prayed because Elijah prayed consistently to God.  So, when Elijah prayed, God heard and answered his Prayer.

Daniel 1:1-21

“1 Иудагийн хаан Иехоиакимын засаглалын гурав дахь жилд Вавилоны хаан Небухаднезар Иерусалимд ирж, түүнийг бүслэн авав.

2 ЭЗЭН Иудагийн хаан Иехоиакимыг Бурханы өргөөний савны нэг хэсэгтэй хамт түүний гарт өгөв. Тэгээд тэр савнуудыг бурхныхоо эрдэнэсийн өргөөнд авчрав.

3 Тэгээд хаан тайгануудын эзэн Ашпеназтай Израилийн хөвгүүд, хааны үр удам, ноёдын заримыг авчрахыг хэлэв.

4 Ямар ч өө сэвгүй, харин сайн сайхан сэтгэлтэй, бүх мэргэн ухаанд чадварлаг, мэдлэгээрээ зальтай, шинжлэх ухааныг ойлгодог, хааны ордонд зогсох чадвартай хүүхдүүд бөгөөд тэдэнд эрдэм мэдлэг, сургаал заах боломжтой байв. халдеичуудын хэл.

5 Тэгээд хаан тэдэнд хааны мах, уудаг дарснаасаа өдөр бүр хооллохоор тогтоож, гурван жил тэжээж, эцэст нь хааны өмнө зогсов.

6 Тэдний дунд Иудагийн хөвгүүдээс Даниел, Хананиа, Мишаел, Азариа нар байв.

7 тайгануудын ханхүү тэдэнд нэр өгсөн. мөн Шадрахын Хананиад; Мешахын Мишаелд; мөн Абеднегогийн Азариад.

8 Гэвч Даниел зүрх сэтгэлдээ хааны махны хувь болон уусан дарсаар өөрийгөө бузарлахгүй байхыг зорьсон тул өөрийгөө бузарлахгүй байхыг тайгануудын ноёноос гуйв.

9 Эдүгээ Бурхан Даниелыг тайгануудын ноёны таалалд нийцүүлж, энхрий хайранд хүргэв.

10 Мөн тайгануудын ханхүү Даниелд —Таны хоол унд, ундааг бэлдсэн эзэн хаанаасаа би эмээж байна. тэгвэл та миний толгойг хаанд аюулд оруулах болно.

11 Дараа нь Даниел, тайгануудын ханхүү Даниел, Хананиа, Мишаел, Азариа нарыг хариуцан томилсон Мелзарт хэлэв.

12 Би чамаас арав хоногийн турш зарц нараа шалгаач. Мөн тэд бидэнд идэх лугшилт, уух ус өгөх болтугай.

13 Дараа нь бидний нүүр царай болон хааны хоолноос иддэг хүүхдүүдийн царайг чиний өмнө харагтун.

14Тиймээс тэрээр энэ асуудлаар тэдэнтэй зөвшөөрч, арав хоногийн турш тэднийг шалгав.

15 Мөн арав хоногийн эцэст тэдний царай нь хааны махнаас идсэн бүх хүүхдүүдээс махан биеэр илүү сайхан, тарган харагдав.

16 Ийнхүү Мелзар тэдний уух ёстой дарс болон махных нь хувийг хураав. мөн тэдэнд импульс өгсөн.

17 Эдгээр дөрвөн хүүхдийн тухайд, Бурхан тэдэнд мэдлэг, ур чадвар бүхий л мэдлэг, мэргэн ухааныг өгсөн бөгөөд Даниел бүх үзэгдэл, зүүдэнд ухаантай байв.

18 Хаан тэднийг авчрах ёстой гэж хэлсэн өдрүүдийн төгсгөлд тайгануудын удирдагч тэднийг Небухаднезарын өмнө авчрав.

19 Тэгээд хаан тэдэнтэй ярилцав. Тэдний дунд Даниел, Хананиа, Мишаел, Азариа нар шиг хэн ч олдсонгүй. Тиймээс тэд хааны өмнө зогсов.

20 Мөн хаан тэднээс асуусан мэргэн ухаан хийгээд ухаарлын бүхий л асуудлаар, тэрээр өөрийн бүх нутагт байсан бүх илбэчид болон зурхайчдаас арав дахин илүү сайн болохыг олж мэдэв.

21 Даниел Кореш хааны эхний жил хүртэл үйл ажиллагаагаа үргэлжлүүлэв.

Daniel was also a man of prayer.  Daniel was an exiled Jew in Babylon, taken there as a boy.  He belonged to a noble family and was exceptionally able and intelligent.  Daniel lived through two kings and then finally King Darius.  King Darius divided his kingdom into one hundred and twenty provinces and appointed a prince or ruler over each province.  Over the princes, King Darius appointed three presidents, and over the presidents, King Darius placed Daniel.  About this time, Daniel was in his eighties, and his position made him second to the throne.  The princes and presidents below him became jealous and wanted Daniel out of the way.  They looked high and low to find fault with Daniel but couldn’t find anything wrong with his character.  But they did notice is Daniel kept the laws of his God and continually prayed.  What a testimony!  Even his worst enemies couldn’t find any fault in Daniel’s life.  Character is worth more than money or anything in this world.  Daniel’s character was perfect.  Because of their wicked jealousy, the princes and presidents devised a plan to get Daniel out of the way.  They went to King Darius and persuaded him to make a proclamation that prayer to any other than the King himself would be punishable by death.  This proclamation meant anyone caught praying to anything other than King Darius would be thrown into the lion’s den.

Даниел 6:6.7

“6 Дараа нь эдгээр ерөнхийлөгчид болон ноёд хаанд цугларч, түүнд “Дариус хаан аа, мөнхөд амьдар” гэв.

7 Хаанчлалын бүх ерөнхийлөгчид, захирагчид, ноёд, зөвлөхүүд, ахмадууд бүгдээрээ хааны зарлигийг тогтоохоор зөвлөлдөж, мөн хэн нэгэн Бурханаас юм уу хүмүүнээс гуйлт гуйх тухай хатуу зарлиг гаргахаар ярилцав. Хаан минь, чамаас бусад нь гучин хоногийн дараа тэр арслангийн үүрэнд хаягдах болно."

Daniel could have stopped praying.  He could have hidden, but Daniel was not a weak Christian!  He had moral stamina and courage!  Daniel was not ashamed to be caught on his knees praying to the true God.

Даниел 6:10-11

“10 Даниел бичгээр гарын үсэг зурсныг мэдээд гэр лүүгээ оров; Түүний цонхнууд нь Иерусалим руу чиглэсэн өрөөндөө онгорхой байсан тул тэрээр өдөрт гурван удаа өвдөг сөгдөн, залбирч, урьдын адил Бурханыхаа өмнө талархал өргөв.

11 Дараа нь эдгээр хүмүүс цугларч, Даниелыг Бурханыхаа өмнө залбирч, залбирч байхыг олж харав."

Daniel loved God so much that he was not afraid to open his window and pray just as he had done in times past.  The princes immediately told King Darius what Daniel had done, and the King became sorrowful because he loved Daniel.  He didn’t want to throw Daniel into the lions’ den.  But Daniel was not afraid because he believed God would deliver him.  Daniel felt prayer to God was so important he was ready to give his life for it.

Залбирал бол бидний өдөр бүр хийх ёстой зүйл юм. Би чамайг залуу хүний хувьд Бурхантай хамт залбирах цагийг өнгөрүүлэхийг уриалж байна.

Филиппой 4:6

“6 Be careful for nothing; but in every thing by prayer and supplication with thanksgiving let your requests be made known unto God.”

RHT