Bekering en jonge mensen

Godzijdank heeft Hij voor ons een manier gemaakt om Zijn aanwezigheid te ervaren. De beste beslissing die iemand kan nemen, is zijn leven volledig aan God over te geven. Maar waar begint het allemaal en hoe doen we dat? Het begint met bekering. Voor deze les bestuderen we de daad van bekering en de essentiële rol die het speelt in onze wandel met Christus.

Laten we eerst het woord bekering definiëren.

Berouw hebben betekent zelfverwijt, wroeging of berouw voelen voor gedrag in het verleden; spijt voelen of van gedachten veranderen met betrekking tot acties uit het verleden als gevolg van ontevredenheid met het of het resultaat ervan. Jesaja geeft ons de volgende Bijbelse definitie van berouw.

Jesaja 55:7

"Laat de [een] goddeloos verlaat zijn weg,
En de onrechtvaardige man zijn gedachten;
Laat hem terugkeren naar de Heer,
En Hij zal hem genadig zijn;
En tot onze God,
Want Hij zal overvloedig vergeven.”

We zien ook in Jesaja 55:7 dat de daad van berouw tweevoudig is. We moeten onze weg verlaten en terugkeren naar de Heer; dit vestigt de handeling van afkeren van en keren naar. Het betekent niet alleen dat je je afkeert van de zonde, maar ook dat je je tot God wendt voor vergeving.

Dus waarom moeten mensen zich bekeren? Herinner je je het verhaal van Adam en Eva nog? God schiep de twee naar Zijn beeld. Heiligheid. Maar dat veranderde snel toen Eva ervoor koos om Gods gebod niet te gehoorzamen en Adam vervolgens beïnvloedde om hetzelfde te doen. Vanaf die tijd werden mannen en vrouwen geboren naar Adams beeld met een neiging tot zondigen. Pas na het offer van Jezus zouden mannen en vrouwen weer één kunnen worden met God en in heiligheid leven zoals God het oorspronkelijk bedoeld had.

Maar hoe krijgen we deze staat van zijn weer? Kijkend naar het begin van Jezus' bediening, zien we dat Hij de leer van bekering predikte. Bekering is de eerste stap naar een leven met Christus. We moeten ons allemaal bekeren van de wandaden die we hebben begaan, en jonge mensen die de leeftijd van verantwoordelijkheid bereiken, zijn niet anders. We zullen het later in onze les hebben over de 'leeftijd van verantwoordelijkheid' voor jongeren. Maar laten we eerst naar de Bijbel kijken om meer te leren over de daad van bekering.

Mathew 4:17

“17 Vanaf die tijd begon Jezus te prediken en te zeggen: “Bekeert u, voor het koninkrijk der hemelen [een] is bij de hand.”

Deze tekst in Mathew is waar Jezus Zijn bediening begint, en Hij begon met het onderwijzen van bekering. Omdat we allemaal geboren zijn met de natuur om te zondigen, vereist herstel tot heiligheid dat iemand zich bekeert nadat hij heeft begrepen dat de begane zonden verkeerd zijn tegen God. De daad van bekering is de eerste stap naar het ontvangen van vergeving van zonden en het leiden van een nieuw leven in Christus. Johannes de Doper eiste van mensen dat ze zich bekeren voordat hij hen met water zou dopen. De opdracht van Johannes was om de weg te bereiden voor de komst van Christus, en de noodzaak van berouw was de eerste boodschap van Johannes aan de wereld.

Lucas 3:3

“3 En hij ging het hele gebied rond de Jordaan in en predikte een doop van bekering tot vergeving van zonden,”

Het woord remissie betekent annulering. Het is waar dat Johannes mensen met water doopte, maar dat is niet wat hij hier predikte. Johannes begreep dat alleen de doop van bekering zonden uit iemands leven kon verwijderen.

Lucas 3:8

“8 Draag daarom vruchten die bekering waardig zijn, en begin niet tegen uzelf te zeggen: 'Wij hebben Abraham als onze vader.' Want ik zeg u dat God uit deze stenen kinderen voor Abraham kan verwekken.”

Hier sprak Johannes rechtstreeks tot de religieuze leiders van het land. Johannes riep hen op hun hypocrisie. Het was niet genoeg om te belijden God te kennen. Ze moeten de werken of vruchten laten zien dat berouw heeft plaatsgevonden voordat ze de symbolische handeling van de waterdoop ontvangen. John maakte duidelijk dat opgroeien met de zoon of dochter van een prediker niet genoeg was. Om uit een vroom religieus gezin te komen was niet genoeg. Onze afstamming of bloedlijn kan ons niet redden of ons kwalificeren om heilig genoemd te worden. We moeten allemaal vrucht dragen waaruit blijkt dat we klaar zijn voor de doop van bekering. De vrucht zal onthullen wat er in ons hart is en ons ware motief blootleggen. De waterdoop zal onze zonden niet annuleren of wegnemen. We moeten ons bekeren van alle wandaden en Jezus zal onze zonden bedekken met Zijn bloed.

Jezus gebood alle mensen zich te bekeren.

Mark1:15

’ 15 en zeggende: ‘De tijd is vervuld en het koninkrijk van God [een] bij de hand. Bekeer u en geloof in het evangelie.”

De apostelen leerden ook alle zondaars om zich te bekeren.

Handelingen 2:38

‘38 Toen zei Petrus tegen hen: ‘Bekeert u en laat een ieder van u zich dopen in de naam van Jezus Christus voor de [een] vergeving van zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen.”

Handelingen 3:19

19 Bekeert u dan en bekeert u, opdat uw zonden uitgewist worden, zodat er tijden van verkwikking komen van het aangezicht des Heren.

Hier gebruikte de apostel de term „uitgewist”. Dit is precies wat Jezus voor ons doet als we ons bekeren. Onze zonden zijn uitgewist, niet langer om door Jezus te worden herinnerd.

Handelingen 17:30

"30 Waarlijk, deze tijden van onwetendheid zag God over het hoofd, maar beveelt nu alle mensen overal om zich te bekeren,"

Deze tekst in Handelingen leert ons dat er een tijd was dat God sommige dingen over het hoofd had gezien, maar dit geldt niet langer voor ons. Jezus liet mannen en vrouwen zonder excuus om hun goddeloze wegen voort te zetten door gewillig Zijn leven voor ons af te leggen. Om zonden te laten verwijderen, moeten alle mensen zich bekeren. Er is geen uitzondering. Bekering is van iedereen vereist, hoe goed of zelfingenomen ze ook zijn in de ogen van anderen of hun eigen ogen.

Lukas 13:1-5

“13 Er waren in die tijd sommigen aanwezig die hem vertelden over de Galileeërs, wier bloed Pilatus met hun offers had vermengd.

2 En Jezus antwoordde en zei tot hen: Stelt u zich eens voor dat deze Galileeërs zondaars waren boven alle Galileeërs, omdat zij zulke dingen hebben geleden?

3 Ik zeg u: Neen, maar tenzij u zich bekeert, zult u allen evenzo omkomen.

4 Of die achttien, op wie de toren in Siloam viel en hen doodde, denkt u dat zij zondaars waren boven alle mensen die in Jeruzalem woonden?

5 Ik zeg u: Neen, maar tenzij u zich bekeert, zult u allen evenzo omkomen.’

Hier zei Jezus tegen ons: “Denkt u dat het ertoe doet dat de ene groep mensen bozer is dan de andere? Denk je dat de meer goddelozen een slechter lot zullen ondergaan dan de anderen? Het antwoord is nee! Hoe dan ook, we komen allemaal de dood tegen. Omdat we allemaal de dood zullen ontmoeten, moeten we, opdat Jezus onze zonden uitwist, ook "allemaal" bekeren. Nogmaals, er is geen uitzondering. We moeten ons allemaal bekeren om één te worden met Jezus.

Godvruchtige droefheid speelt ook een essentiële rol in de daad van berouw. De twee termen gaan hand in hand. Bekering kan niet plaatsvinden zonder goddelijk verdriet. Laten we naar de woorden van Jezus kijken om het verschil te leren tussen goddelijke spijt, die tot bekering leidt, en werelds verdriet dat tot de dood leidt.

Lukas 18:10-14

“10 Twee mannen gingen naar de tempel om te bidden; de een een Farizeeër en de ander een tollenaar.

11 De Farizeeër stond en bad aldus met zichzelf, God, ik dank U, dat ik niet ben zoals andere mensen, afpersers, onrechtvaardigen, overspelers, of zelfs als deze tollenaar.

12 Ik vast twee keer per week, ik geef tienden van alles wat ik bezit.

13 En de tollenaar, die van verre stond, wilde niet zozeer zijn ogen opheffen naar de hemel, maar sloeg op zijn borst, zeggende: God, wees mij zondaar genadig.

14 Ik zeg u, deze man ging meer gerechtvaardigd naar zijn huis dan de andere; want een iegelijk die zichzelf verhoogt, zal vernederd worden; en wie zichzelf vernedert, zal verhoogd worden.”

De Farizeeër kwam tot God met een gebed dat ons een heel trots hart onthult. Terwijl hij al zijn vertrouwen stelt in de zelfingenomen rituelen die door de religie van de Farizeeën zijn bevolen, gelooft hij dat hij in de hoogst mogelijke gunst bij God staat. Wat we hier niet zien, zijn de zonden die verborgen zijn achter de geloofsbelijdenis van de Farizeeër. Aan de andere kant erkent de tollenaar zijn feitelijke toestand met een nederig gebed. Het gebed onthult ons een hart dat geslagen is door oprechte gevoelens van verdriet om zijn daden. De tollenaar begrijpt volledig dat alleen Gods genade hem van zichzelf kan redden. Met een werkelijk kwetsbare geest bekent de tollenaar bedroefd zijn overtredingen voor de Almachtige God. De tollenaar is een voorbeeld van een man die getroffen is door goddelijk verdriet of het verdriet dat tot bekering leidt. De Farizeeër wilde echter zelfs zijn geringste fout niet aan God Zelf openbaren. Jezus vertelt ons dan wie gerechtvaardigd weggingen. We kunnen dan uit de lezing afleiden dat de zonden van de tollenaar voor altijd waren uitgewist.

Echte goddelijke droefheid is niet de droefheid van de wereld.

2Korinthiërs 7:8-11

“8 Want hoewel ik u met een brief bedroefd heb, heb ik geen berouw, hoewel ik wel berouw had: want ik bemerk dat dezelfde brief u spijt heeft bezorgd, al was het maar voor een tijd.

9 Nu verblijd ik me, niet dat u berouw kreeg, maar dat u berouw had over berouw: want u werd berouw op een goddelijke manier, opdat u in niets door ons schade zou oplopen.

10 Want goddelijke droefheid werkt berouw tot zaligheid, niet om zich van te bekeren; maar de droefheid van de wereld werkt de dood.

11 Want zie, dit is precies hetzelfde, dat u treurde om een godvruchtige soort, wat een zorgvuldigheid het in u heeft gewekt, ja, wat een opruiming van uzelf, ja, wat een verontwaardiging, ja, wat een angst, ja, wat een hevig verlangen, ja, wat een ijver, ja, wat een wraak! In alle dingen hebt u uzelf goedgekeurd om in deze zaak duidelijk te zijn.”

De apostel Paulus vertelt ons dat een goddelijke droefheid ervoor zal zorgen dat we ons bekeren van onze fout, dus we zullen het niet herhalen. Maar werelds verdriet is tijdelijk. Dit betekent dat als het lijden voor het plegen van de verkeerde dingen voorbij is, we niet langer verontrust zijn en de actie zullen herhalen. In het laatste geval werd de zonde niet uitgewist omdat er geen bekering plaatsvond, dus blijft de straf "de dood bewerken".

Soms zullen jonge mensen verdriet voelen omdat ze verstrikt zijn geraakt in een of ander wangedrag. Maar als het verdriet voorbij is, herhalen ze de overtreding tot de volgende keer dat iemand hen op heterdaad betrapt, wat een voorbeeld is van werelds verdriet. Veel mensen zijn in staat tot werelds verdriet. Degenen die een goddelijk verdriet ervaren, zullen het wangedrag stoppen en de vergeving van Jezus ontvangen.

Jonge kinderen zullen vaak zondige daden herhalen omdat het kind de slechte gewoonte niet is ontgroeid of niet weet dat de overtreding tegen God is. Stel bijvoorbeeld dat een jonge man een bal in het huis van de familie gooit en de favoriete vaas van zijn moeder breekt. Als zijn moeder komt vragen: "Wie heeft de vaas gebroken?" in plaats van de waarheid te vertellen, liegt hij en geeft hij zijn broer de schuld. Als hij ermee wegkomt, kan hij het misschien nog een keer proberen. Als hij op de leugen wordt betrapt, kan hij het nog een keer proberen als het risico het waard is om de straf te ondergaan. Jongeren kunnen zo lang doorgaan. Maar er komt een dag in het leven van dit kind dat hij beseft dat liegen hem niet alleen problemen met zijn moeder of vader veroorzaakt. Maar het bedrog veroorzaakt nu ook een groot conflict in zijn hart.

Bekering is het enige dat het grote conflict veroorzaakt door zonde kan oplossen. Deze jonge man is eindelijk verantwoordelijk geworden voor zijn daden, niet alleen aan degene tegen wie hij een overtreding heeft begaan, maar ook aan God Zelf. De jongeman heeft bereikt wat wij het 'tijdperk van verantwoordelijkheid' noemen. Weet je nog dat ik je vertelde dat we de betekenis van "leeftijd van verantwoordelijkheid" opnieuw zouden bekijken?

De leeftijd van verantwoordelijkheid is voor iedereen anders. We kunnen geen vast aantal plakken op deze kritieke tijd in iemands leven, omdat ieders ervaring anders is. Maar wat als een kind overlijdt voordat het de leeftijd heeft bereikt waarop het verantwoording verschuldigd is aan God? Omdat we weten dat in deze omstandigheid geen berouw kan plaatsvinden. Welnu, God is genadig en heeft zelfs voor deze situatie een plan opgesteld. Om de vraag te beantwoorden: als een kind vroegtijdig sterft, staat God in Zijn barmhartigheid dit kind toe om zich bij onze Heer in de hemel te voegen, ongeacht de geschiedenis van overtredingen. Het is echter cruciaal om te begrijpen dat deze voorziening voor onschuldige mensen, jongeren of kinderen de Schrift niet onwaar maakt. Allen die rekenschap verschuldigd zijn voor God, moeten zich bekeren. In Zijn genade zorgt God ervoor dat de onwetenden en naïeve mensen worden beschermd tegen eeuwige verdoemenis. Maar voor de rest van ons die goed van kwaad begrijpen en het conflict kennen dat de zonde met God veroorzaakt, is de boodschap duidelijk. Bekering is voor ons de manier om onze zonden voor altijd uit te wissen en een nieuw leven in Christus te krijgen.

Laten we eens kijken naar een ander voorbeeld van goddelijk verdriet. Wist je dat toen de verloren zoon naar huis terugkeerde, hij een voorbeeld was van Goddelijk verdriet?

Lukas 15:11-21

"11 En hij zei: Een zeker man had twee zonen:

12 En de jongste van hen zei tot zijn vader: Vader, geef mij het deel van de goederen dat mij toekomt. En hij verdeelde hun zijn levensonderhoud.

13 En niet veel dagen daarna verzamelde de jongste zoon alles en maakte zijn reis naar een ver land, en verspilde daar zijn bezit met een losbandig leven.

14 En toen hij alles had uitgegeven, ontstond er een grote hongersnood in dat land; en hij begon gebrek te krijgen.

15 En hij ging heen en voegde zich bij een burger van dat land; en hij stuurde hem naar zijn velden om de varkens te weiden.

16 En hij zou graag zijn buik hebben gevuld met de schillen die de zwijnen aten; en niemand gaf het hem.

17 En toen hij tot zichzelf kwam, zei hij: Hoeveel huurlingen van mijn vader hebben brood genoeg en over, en ik kom om van de honger!

18 Ik zal opstaan en naar mijn vader gaan en tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en voor u,

19 En ik ben niet meer waardig uw zoon genoemd te worden; maak mij als een van uw dagloners.

20 En hij stond op, en kwam tot zijn vader. Maar toen hij nog ver weg was, zag zijn vader hem, en had medelijden, en rende naar hem toe, viel hem om de hals en kuste hem.

21 En de zoon zei tot hem: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en voor uw ogen, en ben niet meer waardig uw zoon genoemd te worden.'

De woorden van de verloren zoon helpen ons te zien hoe echte nederigheid eruit ziet. De zoon was bereid om vergeving te vragen voor zijn daden en als een dienaar te leven in plaats van als een zoon in het huis van zijn vader. Goddelijk verdriet brengt nederigheid en het begrip dat alleen God de macht heeft om onze zondekwestie op te lossen. We zoeken nederig en bedroefd vergiffenis voor het buitensluiten van God uit ons leven, en realiseren ons eindelijk dat het antwoord voor ons verdriet en onze zonde bij Hem gevonden wordt.

Voordat een mens zich kan bekeren, moet de Geest van God hem eerst overtuigen van zijn zondige wegen.

Johannes 6:44

"44 Niemand kan tot mij komen, tenzij de Vader die mij heeft gezonden, hem trekt, en ik zal hem op de laatste dag opwekken."

Om bekering te laten plaatsvinden, is naast Goddelijke droefheid Gods geest aanwezig met overtuigingskracht.

Johannes 16:8

“8 En wanneer hij is gekomen, zal hij de wereld terechtwijzen van zonde, gerechtigheid en oordeel:”

We hoeven alleen onze zonden aan God te belijden. Alleen God heeft de macht om zonden te vergeven, niet mensen. Sommige religies vereisen inderdaad dat individuen hun zonden belijden aan een priester of een andere kerkoudste. Maar de Bijbel leert tegen deze praktijk. Als God eenmaal iemands belijdenis heeft gedaan en berouw van kracht wordt, werpt God die zonden weg en herinnert hij zich ze nooit meer. Het bloed van Christus bedekt ons verleden, en de vrucht van ons leven voorwaarts zal een berouwvol hart openbaren. Het heeft dus geen zin om onze zonden aan een ander te belijden. Alleen God kan zonden vergeven en, belangrijker nog, vergeten. We hebben nu een schone lei en kunnen een nieuw leven met Christus opbouwen.

Psalmen 103:12

^“12 Zo ver als het oosten is van het westen, zo ver heeft Hij onze overtredingen van ons verwijderd.”

1Joh. 1:9

"9 Als we onze zonden belijden, is hij getrouw en rechtvaardig om ons onze zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid."

In Spreuken leert de schrijver ons dat het bedekken van zonde niet hetzelfde is als belijden en verzaken. We moeten bereid zijn om weg te lopen van ons zondige leven. Hoe klein ook, de overtreding verschijnt. Vaak hebben jonge mensen die opgroeien met christelijke leringen en waarden het gevoel dat ze geen vreselijke zondaars zijn en vragen ze: "Waar moet ik me van bekeren?" De Bijbel leert echter dat allen hebben gezondigd.

Laat me een foto voor je maken. Als ik een blanco stuk puur wit papier heb en ik veeg de helft uit met een gekleurde markeerstift, dan is het gemakkelijk te zien dat het papier niet puur of schoon is. Nu, als ik nog een vel papier heb, puur wit, zet er dan een heel klein merkteken op met de punt van een pen, en met het blote oog is het merkteken niet waarneembaar, betekent dit dat het papier puur wit is en klaar voor gebruik ? Nee. Dit stuk papier is ook gemerkt. De twee stukjes papier zijn even onbruikbaar in hun huidige staat. Bij ons is het net zo. Een jongere kan opgroeien met goede waarden en alle voor de hand liggende en uiterlijke ondeugden van zonde vermijden, maar dit betekent niet dat ze zijn vrijgesteld van de oproep tot bekering. Gewoon weten dat je je leven niet helemaal aan God hebt overgegeven, is genoeg om een teken achter te laten - een zondig teken. Net als het stuk papier dat is gemarkeerd met de balpen. We kunnen God niet uitsluiten van ons leven en denken dat Hij ons accepteert omdat we moraal en waarden hebben die in lijn zijn met goed leven. God roept ieder van ons op om de controle over ons leven aan Hem over te geven. Het verlaten van „onze weg” maakt deel uit van bekering.

Romeinen 3:23

^“23 Want allen hebben gezondigd en missen de heerlijkheid van God.”

Als iemand de zonde in zijn leven bedekt en belijdt God te kennen, dan is dat hypocrisie. Hypocrisie betekent dat we zeggen dat we eenrichtingsverkeer zijn, maar we geloven en leven iets heel anders. We moeten ons afkeren van alle zonde en overtreding.

Spreuken 28:13

"13 Wie zijn zonden bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar wie ze belijdt en verzaakt, zal barmhartigheid hebben."

Sommige mensen vinden de volgende passage in Lucas moeilijk om te doen. Wil God dat we onze familie haten? Helemaal niet. De Bijbel leert tegen haat. Jezus sprak deze woorden op deze manier om ons te laten zien hoe belangrijk het is dat God de eerste plaats in ons leven heeft. We moeten al het andere minder liefhebben dan God. Bekering zal ervoor zorgen dat we van God en Zijn werk een prioriteit maken. We moeten bereid zijn om Christus met al onze macht te volgen, ongeacht welke relatie, status met de gemeenschap of wat dan ook dat ons kost. Als we niet bereid zijn alles op te geven, kunnen we geen discipel van Christus worden.

Lukas 14:26-33

26 Indien iemand tot mij komt en zijn vader en moeder en vrouw en kinderen en broeders en zusters, ja en ook zijn eigen leven niet haat, kan hij mijn discipel niet zijn.

27 En wie zijn kruis niet draagt en achter mij aan komt, kan mijn discipel niet zijn.

28 Want wie van u, die van plan is een toren te bouwen, gaat niet eerst zitten en berekent de kosten, of hij voldoende heeft om hem af te maken?

29 Opdat hij niet, nadat hij het fundament heeft gelegd en het niet kan voltooien, hem begint te bespotten,

30 Zeggende: Deze man begon te bouwen, maar kon het niet afmaken.

31 Of welke koning, die oorlog gaat voeren tegen een andere koning, gaat niet eerst zitten en overlegt of hij met tienduizend kan hem tegemoet komen die met twintigduizend tegen hem optrekt?

32 Of anders, terwijl de ander nog ver weg is, stuurt hij een gezant en verlangt naar vredesvoorwaarden.

33 Evenzo kan een ieder van u die niet alles verlaat wat hij heeft, mijn discipel zijn.’

We moeten vergeving vragen aan de mensen in ons leven die we onrecht hebben aangedaan. Teruggaan naar degenen die we gekwetst hebben en om vergeving vragen, maakt ook deel uit van bekering.

Mattheüs 5:23-24

'23 Als u dan uw gave naar het altaar brengt en u daar herinnert dat uw broer iets tegen u heeft gedaan;

24 Laat daar uw gave voor het altaar, en ga heen; verzoen je eerst met je broer, en kom dan en offer je gave.”

Deze passage in Mathew laat ons Gods verwachting zien wanneer we iemand in ons leven onrecht aandoen. God kan onze lofprijzingen niet aanvaarden als we niet bereid zijn onze fouten recht te zetten. Vooral voor degenen die door onze overtredingen zijn gekwetst. We moeten onze fout belijden en vergiffenis vragen aan degene tegen wie we gezondigd hebben. De daad van vergiffenis vragen aan degenen die we onrecht hebben aangedaan, produceert een goed geweten jegens mensen en God.

Handelingen 24:16

"16 En hierin oefen ik mezelf, om altijd een geweten te hebben dat vrij is van aanstoot jegens God en jegens mensen."

Een ander essentieel onderdeel van berouw is restitutie of ‘restitutie doen’. Restitutie is het herstellen van het verlies dat is veroorzaakt door onze overtreding jegens onze medemens. Bijvoorbeeld als iemand vergeving moet vragen voor diefstal. In dit geval is het voor restitutie ook noodzakelijk om ofwel de ingenomen items terug te sturen of de kosten te dekken. Teruggave was een van de eerste dingen die Zacheous wilde doen nadat hij Jezus had ontmoet.

Lukas 19:2-8

“2 En zie, er was een man die Zacheüs heette, de voornaamste onder de tollenaars, en hij was rijk.

3 En hij zocht Jezus te zien wie hij was; en kon niet voor de pers, omdat hij klein van gestalte was.

4 En hij rende voorop, en klom in een sycomore-boom om hem te zien: want hij moest die weg passeren.

5 En toen Jezus bij de plaats kwam, keek hij op, en zag hem, en zei tot hem: Zacheüs, haast je en kom naar beneden; want heden moet ik in uw huis verblijven.

6 En hij haastte zich, en kwam naar beneden, en ontving hem met blijdschap.

7 En toen zij het zagen, mompelden zij allen, zeggende: Dat hij weg was om te gast te zijn bij een man die een zondaar is.

8 En Zacheüs stond op en zei tot de Heer: Zie, Heer, de helft van mijn goederen geef ik aan de armen; en als ik iemand door een valse beschuldiging iets heb afgenomen, geef ik hem viervoudig terug.”

De Schriften leren ons dat Zacheüs, de tollenaar, vier keer herstelde wat hij van het volk afnam! Zacheüs ontving inderdaad de aard van een berouwvol hart!

Bekering vereist ook dat we anderen vergeven. We moeten bereid zijn om ons af te keren van alle haat, boosaardigheid, wrok en negatieve of slechte gevoelens jegens anderen en deze los te laten. Als we anderen niet willen vergeven, zal God ons niet vergeven.

Matheüs 6:14-15

‘14 Want als u de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader u ook vergeven:

15 Maar als u de mensen hun overtredingen niet vergeeft, zal uw Vader uw overtredingen ook niet vergeven.’

Lucas 23:34

“34 Toen zei Jezus: Vader, vergeef het hun; want ze weten niet wat ze doen. En zij scheidden zijn klederen en wierpen het lot.”

Jezus vergaf degenen die Hem bespotten en kruisigden. Zijn voorbeeld toen Hij aan het kruis stierf, laat ons zien dat we geen excuus hebben om vast te houden aan onvergevingsgezindheid. Als we ervoor kiezen om degenen die ons onrecht hebben aangedaan niet te vergeven, doen we alleen onszelf pijn. Onvergevingsgezindheid is een zware last om te dragen. Jezus wil dat we die last op Zijn schouders leggen en Hem die voor altijd van ons laten verwijderen. Onvergevingsgezindheid zal onze gezondheid aantasten en een negatieve invloed hebben op onze mentale gezondheid en onze kwaliteit van leven. Uiteindelijk zal onvergevingsgezindheid er uiteindelijk in slagen onze ziel te vernietigen zoals een kanker die het lichaam vernietigt. Als we vergeven, bevrijdt het ons van degene die ons onrecht heeft aangedaan. We zijn niet langer gebonden aan degene die onze pijn heeft veroorzaakt; in plaats daarvan zijn we gebonden aan Christus en Zijn liefde.

Ten slotte, als een mens zich van de zonde afkeert en God zoekt, wordt hij overspoeld door een ongelooflijk gevoel van nederigheid en onwaardigheid.

2 Korintiërs 7:11

‘11 Want zie, dit is precies hetzelfde, dat u treurde om een godvruchtige soort, wat een zorgvuldigheid het in u heeft gewekt, ja, wat een opruiming van uzelf, ja, wat een verontwaardiging, ja, wat een angst, ja, wat een hevig verlangen, ja, wat een ijver , ja, wat een wraak! In alle dingen hebt u uzelf goedgekeurd om in deze zaak duidelijk te zijn.”

Liedje

Zacheüs was een heel klein mannetje, en een heel klein mannetje was hij

Hij klom in de wilde vijgenboom voor de Heer die hij wilde zien

En toen de Heiland voorbij liep, keek hij omhoog in de boom!

En hij zei Zacheüs! Kom naar beneden!

Want ik ga vandaag naar je huis!

Ik ga vandaag naar je huis!

Er is geen heerlijker gevoel dan wanneer Jezus het gewicht van de zonde wegneemt en het eeuwige conflict met God in je hart oplost. Woorden alleen kunnen deze ervaring geen recht doen, men moet het zelf ervaren. Als je je niet van de zonde hebt afgewend en je naar God hebt gekeerd, roept Jezus je net zoals Hij Zacheüs riep. Bekering, met goddelijk spijt, zal u een leven met Christus en een thuis in de hemel geven.

SBT & RHT