Kerk – een geroepen vergadering tot God

Het begrip 'kerk' is tegenwoordig een zeer verward concept. Als de meeste mensen aan de kerk denken, denken ze aan een bepaalde plek in hun hoofd waar mensen samenkomen. Of ze denken aan een bepaald type organisatie.

Bijna niemand associeert de kerk principieel met een specifieke en geïndividualiseerde roeping op hun leven. Voor sommigen ligt het misschien ergens begraven in verband met het begrip kerk. Maar persoonlijke roeping is niet de primaire definitie die ze je zouden geven voor 'kerk'.

Kerk (oorspronkelijke woordbetekenis) – ekklēsia – een bijeengeroepen bijeenkomst. Dus het begrip kerk van God (zoals gebruikt in de Bijbel) beschrijft degenen die zijn geroepen om samen te komen tot God en zijn doel.

Om deel uit te maken van Gods kerk, betekent dat je zijn oproep aan je leven beantwoordt!

Nu bevat geen enkel algemeen woordenboek het begrip "een roeping" met het woord "kerk". Dit komt omdat het algemeen gebruik van het woord kerk gedurende vele eeuwen niets te maken heeft gehad met een roeping. Bijgevolg staat het conceptuele begrip van 'kerk' bij de meeste hedendaagse christenen vandaag de dag erg ver af van het denken van de eerste-eeuwse christenen.

In de meeste brieven werd de kerk aangesproken als een bijeenkomst die voor Gods doel tot God was geroepen. Hier is slechts één voorbeeld in 1 Korinthiërs.

"Tot de kerk van God die in Korinthe is, voor hen die geheiligd zijn in Christus Jezus, geroepen om heiligen te zijn, met alles wat in elke plaats de naam aanroept van Jezus Christus, onze Heer, zowel de hunne als de onze" ~ 1 Korintiërs 1 :2

De brief van 1 Korintiërs is zeer zorgvuldig en specifiek gericht aan een specifiek volk. En als je naar die tekst kijkt, is het een spiritueel geladen adres! Ten eerste is het gericht tot degenen die "geroepen zijn om heiligen te zijn".

Heilige (oorspronkelijke woordbetekenis) – heilig (fysiek zuiver moreel onberispelijk of religieus ceremonieel ingewijd): – (meest) heilige (één ding) heilige.

“Want God heeft ons niet geroepen tot onreinheid, maar tot heiligheid.” ~ 1 Thessalonicenzen 4:7

God heeft niets te maken met de verwarring die we tegenwoordig hebben van veel verschillende scheuringen van kerkelijke organisaties, en veel verschillende meningen en doctrines. In het beste geval heeft dit geleid tot een verzwakte roeping van mensen, verdeeld in groepen. In het slechtste geval heeft het kerken voortgebracht vol mensen onder de macht van Satan, waar ze nog steeds zondigen.

"Want God is niet de auteur van verwarring, maar van vrede, zoals in alle kerken van de heiligen." ~ 1 Korintiërs 14:33

"Heiligenkerken" betekent hier degenen die uit de wereldse verwarring van verdeelde ideeën en meningen zijn geroepen om heilig voor God te leven.

Wanneer mensen een kerk bezoeken, komen ze meestal terloops bij elkaar voor een sociale tijd. Met de gedachte welk voordeel er voor henzelf is, en of deze mensen (niet God, maar mensen) in de kerk in al hun emotionele en fysieke behoeften zullen voorzien. Ze komen meestal om te ontvangen en niet om te geven. Hun idee van 'kerk' is een programma voor persoonlijke voordelen. Geen roeping die volledig verandert wie ze zijn!

Maar een echte roeping van God, is niet jouw keuze voor wat je wilt met je leven. Het is Gods keuze voor wie Hij je zal veranderen. Ten eerste zal God je geestelijk veranderen in iemand die je nog nooit eerder bent geweest.

“Daarom, indien iemand in Christus is, is hij een nieuw schepsel: oude dingen zijn voorbijgegaan; zie, alle dingen zijn nieuw geworden.” ~ 2 Korintiërs 5:17

En vanaf die dag zal hij nog meer nieuwe roepingen in je leven hebben om zijn doel te vervullen. En je zult enorm gezegend worden als je gehoor geeft aan zijn roeping, zodat hij jou kan kiezen voor het werk dat hij wil doen.

Er zijn velen die gered worden, die slechts een eenmalige make-over wensen. Maar dat is niet het plan van God. Om zijn doel te bereiken, zal hij je vele malen roepen om jou en je leven te herschikken, zoveel als hij denkt dat nodig is om zijn doel te bereiken.

'Maar u bent een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een bijzonder volk; opdat u de lofprijzingen zou verkondigen van Hem die u uit de duisternis heeft geroepen tot zijn wonderbaar licht: dat vroeger geen volk was, maar nu het volk van God is: dat geen barmhartigheid had verkregen, maar nu barmhartigheid heeft verkregen. Geliefden, ik smeek u als vreemdelingen en pelgrims, onthoud u van vleselijke lusten, die oorlog voeren tegen de ziel; Houd uw gesprek eerlijk onder de heidenen: dat, terwijl zij tegen u spreken als boosdoeners, zij door uw goede werken, die zij zullen aanschouwen, God mogen verheerlijken op de dag van bezoeking.” ~ 1 Petrus 2:9-12

Als er staat dat de heidenen God zouden verheerlijken op de dag van bezoeking; de manier waarop God hen zou bezoeken, is door degenen die de oproep hebben beantwoord. En omdat ze gehoor gaven aan de oproep om tot de heiden te spreken (degene die Jezus Christus niet kent), heeft God er ook voor gekozen om zich te manifesteren door degene die de oproep beantwoordde.

Dit is echt wat er gebeurt als God jou kiest. Hij zal zich door jou aan anderen openbaren.

Weet u dat toen God Abraham bezocht en hem uit het land UR riep, Abraham nooit meer terugging? Hij was niet meer van die plaats van zijn opvoeding en vertrouwdheid. Hij had een roeping naar een nieuw land en een nieuw geestelijk leven van geloof in God. Hij was niet meer dezelfde persoon. Gods roeping veranderde Abrams naam, en wie Abraham voor altijd was!

“Door geloof gehoorzaamde Abraham, toen hij werd geroepen om uit te gaan naar een plaats die hij later als erfenis zou ontvangen; en hij ging naar buiten, niet wetende waarheen hij ging. Door het geloof verbleef hij in het land van de belofte, als in een vreemd land, wonend in tabernakels met Izaäk en Jakob, de erfgenamen met hem van dezelfde belofte: want hij zag uit naar een stad die fundamenten heeft, waarvan God de bouwer en maker is. ” ~ Hebreeën 11:8-10

We kunnen geen voet in het oude land zetten en naar het nieuwe verhuizen. We kunnen niet met één been in het oude kerkelijke leven staan en de nieuwe roeping van God op ons leven omarmen.

Wat is het oude kerkelijke leven? Uw kerkelijk leven dat nooit verandert. Een leven dat niet meer reageert op de volgende roeping.

“En vandaar verdergaand, zag hij twee andere broeders, Jakobus, de zoon van Zebedeüs, en zijn broer Johannes, op een schip met hun vader Zebedeüs, die hun netten repareerden; en hij riep ze. En zij verlieten onmiddellijk het schip en hun vader en volgden hem.” ~ Mattheüs 4:21-22

Hadden Jacobus en Johannes niet een oud kerkelijk leven? Ze groeiden op met het leren van de Schriften en gingen naar de plaatselijke synagoge en de tempel. Dit was hun familie, en hun vrienden, en zelfs hun familiebedrijf van vissen.

Heb je je ooit afgevraagd hoeveel Jezus er riep, voordat hij erachter kwam wie hij kon kiezen? De Schrift vertelt ons dat velen geroepen zijn, en weinigen uitverkoren.

Deze tekst hierboven gaat natuurlijk over een roeping om apostel te zijn. En dat is een behoorlijk serieuze roeping. De meesten van ons zullen niet zo'n serieuze roeping hebben. Maar toch is er een les in hoe ze reageerden. Want hoe ze reageerden, is waarom ze werden gekozen.

De Schrift zegt dat velen geroepen zijn, maar weinigen uitverkoren. Deze zijn gekozen, simpelweg omdat ze direct op de oproep reageerden. Jezus Christus begon toen hun leven te veranderen. En hij bleef hun leven veranderen, terwijl ze hem bleven volgen. Van visser werden ze volgelingen. En toen werden ze predikers. En toen wankelden ze toen Jezus naar het kruis ging, want ineens werden ze een verschoppeling van hun eigen samenleving. En toen, op de Pinksterdag, veranderde hij weer wie ze waren.

De apostel Paulus begreep dit duidelijk. En daarom zei hij:

'En voor de Joden werd ik als een Jood, om de Joden te winnen; voor hen die onder de wet zijn, als onder de wet, opdat ik hen zou winnen die onder de wet zijn; Aan hen die zonder wet zijn, als zonder wet, (niet zonder wet voor God, maar onder de wet voor Christus), opdat ik hen zou winnen die zonder wet zijn. Voor de zwakken werd ik even zwak, opdat ik de zwakken zou winnen: ik ben alle dingen gemaakt voor alle mensen, opdat ik toch sommigen zou kunnen redden.” ~ 1 Korintiërs 9:20-22

Paulus was er snel bij om God te laten kiezen wie hij ook werd, om de verlorenen te bereiken en te onderwijzen.

‘En nadat hij het visioen had gezien, probeerden we onmiddellijk naar Macedonië te gaan, en verzamelden ons stellig waartoe de Heer ons had geroepen om het evangelie aan hen te prediken.’ ~ Handelingen 16:10

Als God u een visioen geeft over verloren zielen, raakt dat u dan onmiddellijk, zoals Paulus deed? Heb je een visie voor je persoonlijke roeping in het evangelie? Ik zeg niet dat je moet zijn zoals de apostel Paulus. Maar ik geloof wel dat we een gevoel van roeping in ons leven moeten voelen. Iedereen die beweert gered te zijn, zou een verantwoordelijkheidsgevoel moeten voelen, dat ons oor heeft geopend en wacht op de volgende richting die God voor ons heeft, in zijn doel om de verlorenen te bereiken.

Wees nu voorzichtig, want te veel mensen zijn gewend om zelf zetten te maken. Dus beginnen ze na te denken en bewegingen te maken zonder op God te wachten. En dan zijn er ook nog degenen die God eerder heeft geroepen en die niet bewogen. En ze bewegen nog steeds niet. Maar ze gaan nog steeds naar de kerk.

Velen kunnen verbonden zijn met mensen in de kerk, maar ze zijn niet nauw verbonden met God en zijn doel. Bijgevolg is elk idee dat het kruis wordt geassocieerd met hun dienst aan God, vaak geen roeping waarop ze zullen reageren.

"En toen hij het volk ook met zijn discipelen tot zich had geroepen, zei hij tot hen: Wie na mij wil komen, laat hij zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en mij volgen." ~ Marcus 8:34

Aanbidding van afgoden is wanneer we onze oren sluiten voor Gods roeping, en we beginnen keuzes te maken voor ons eigen leven en onze eigen doeleinden. Omdat we tenslotte meestal denken dat het 'ons' leven is. Of we nu naar de kerk gaan of niet, wordt eigenlijk niet relevant, wanneer de keuzes allemaal gaan over wat we willen.

Als we Gods roeping niet eren met onze persoonlijke keuzes voor ons leven, dan eren we een afgod. Soms hebben mensen doelen in hun eigen hart, die hun zelfgemaakte beeld van hun “god-leven” vertegenwoordigen. Maar God is genadig en trouw om ons te openbaren wanneer hij en zijn doel niet langer onze prioriteit zijn.

En als we aanbidden met mensen die hetzelfde soort zelfbewuste geest en hart hebben, aanbidden we met afgodendienaars. Tegenwoordig zijn er veel afgodendienaars die aanbidden onder de naam van het christendom.

“Zorgt u niet voor een ongelijk span met ongelovigen; want wat heeft gerechtigheid gemeen met ongerechtigheid? En welke gemeenschap heeft het licht met de duisternis? En welke overeenstemming heeft Christus met Belial? of welk deel heeft hij die gelooft met een ongelovige? En welke overeenkomst heeft de tempel van God met afgoden? want u bent de tempel van de levende God; gelijk God heeft gezegd: ik zal in hen wonen en in hen wandelen; en ik zal hun God zijn, en zij zullen mijn volk zijn. Ga daarom uit hun midden weg, en scheid u af, zegt de Heer, en raak het onreine niet aan; en Ik zal u aannemen en u tot een Vader zijn, en u zult mijn zonen en dochters zijn, zegt de Here, de Almachtige.’ ~ 2 Korintiërs 6:14-18

Wat bedoelt hij als hij zegt: „Ik zal in hen wonen en in hen wandelen; en ik zal hun God zijn, en zij zullen mijn volk zijn.” Hoe kan dat zo blijven, als ze niet meer reageren op zijn oproep aan hun leven?

Tegenwoordig onder de naam christendom, gebedshuizen die hemelse oorden zouden moeten zijn. Jezus bracht het koninkrijk der hemelen op aarde, door de kerk. En zo wordt een kerkelijke gemeente verondersteld een weerspiegeling te zijn van een hemelse plaats. Een plek waar God roept en zijn woord meteen wordt uitgevoerd.

Dus zouden we de hemel als een organisatie beschouwen? Nee! Dus waarom denken we zo gemakkelijk aan de kerk van God, degenen die de roep van God hebben beantwoord, als een organisatie?

Omdat mensen de kerk als een organisatie beschouwen, brengen ze tegenwoordig hun zonden naar de kerk, en ze zijn niet bang om aan hun zonden vast te houden. Ze staan niet toe dat God verandert wie ze zijn! Daarom hebben we deze laatste Openbaring-boodschap om uit deze toestand van geestelijke hypocrisie te komen, onder degenen die beweren de kerk te zijn.

“En ik hoorde een andere stem uit de hemel, die zei: Ga uit van haar, mijn volk, opdat u geen deel hebt aan haar zonden, en dat u niet van haar plagen ontvangt. Want haar zonden hebben de hemel bereikt, en God heeft aan haar ongerechtigheden gedacht.” ~ Openbaring 18:4-5

De boodschap is "kom uit haar". De reden waarom: omdat ze al lang geleden niet meer reageerde op de roep van God. Als mensen niet meer reageren, worden ze uiteindelijk corrupt. En een verdorven lichaam is niet de bruid van Christus. Een verdorven kerkelijke toestand wordt beschreven als een geestelijke hoer genaamd Babylon.

"En hij riep krachtig met een krachtige stem, zeggende: Babylon, de grote is gevallen, is gevallen, en is de woonplaats van duivels geworden, en de greep van elke vuile geest, en een kooi van elke onreine en hatelijke vogel." ~ Openbaring 18:2

Vandaag worden we uit het geestelijke Babylon geroepen om tot de ware kerk van God te komen, de geroepenen van God. Om gemeenschap te hebben met degenen die de roep van God op hun leven hebben beantwoord, zodat hij hen heeft uitgekozen om van hem te zijn. En God gaat door met het volledig veranderen van wie ze zijn. En daarom heeft hij hen ook gekozen om zijn evangeliedoel op aarde te voltooien!