Het verslag in de Bijbel is waar en getrouw!

“Die getuigde van het woord van God, en van het getuigenis van Jezus Christus, en van alle dingen die hij zag.” ~ Openbaring 1:2

Tegenwoordig zijn veel mensen cynisch over de betrouwbaarheid van het verslag van de Schriften. Sommigen weten precies welk kwaad ze aanrichten, terwijl anderen gewoon onwetend en onvoorzichtig zijn. De onwetenden volgen gewoon de massa zonder de zaak echt te onderzoeken. Ze weten eigenlijk bijna niets van wat ze beweren waar te zijn, noch van de fundamenten van hun overtuigingen.

Maar laten we de feiten onderzoeken zoals ze zijn, eerst beginnend met de uniciteit van de bijbelse geschriften waardoor ze volledig los staan van alle andere oude manuscripten.

De unieke continuïteit van de Bijbel:

Wat de Schriften zo uniek maakt, is dat de 66 afzonderlijke manuscripten van de Bijbel allemaal harmoniëren rond één persoon, Jezus Christus, en één God. Ze zijn het allemaal eens in één hoofdverhaal over het menselijk ras en zijn wanhopige behoefte aan integriteit in hun relatie met God en met elkaar. Ze wijzen allemaal op de noodzaak van de volledige transformerende kracht in de ziel die alleen mogelijk is via één persoon: Jezus Christus.

Het verbazingwekkende is dat de harmonie in de geschriften van de Bijbel bestaat ondanks het feit dat het werd geschreven over een periode van 1500 jaar, over 60 generaties, en door meer dan 40 auteurs uit alle lagen van de bevolking, waaronder: koningen, boeren , filosofen, vissers, dichters, staatslieden, geleerden, een arts en anderen. De Bijbel is op verschillende plaatsen en vanuit het oogpunt van verschillende gebruiken geschreven. Het is geschreven in tijden van oorlog en vrede, en het behandelt de activiteiten van Gods volk op drie continenten (Afrika, Azië en Europa), en in drie talen (Hebreeuws, Aramees en Grieks).

Maar als de Bijbel als geheel wordt geanalyseerd, spreekt hij met verbazingwekkende eenheid en harmonie over honderden controversiële onderwerpen! Al onze wetenschaps- en geschiedenisboeken, die de 'waarheid' vertegenwoordigen over wetenschap, de natuur en het verleden zoals wij die kennen, blijken binnen vijf tot tien jaar onnauwkeurig te zijn. Ze moeten voortdurend worden herzien vanwege 'theorieën' of concepten, of gegevens waarvan is bewezen dat ze onjuist zijn! Maar hoe meer ze ontdekken over archeologie van Bijbelse landen (bijvoorbeeld), hoe meer ze de nauwkeurigheid van de Bijbel ontdekken.

De bijbelgeschriften zelf behoren tot een grote verscheidenheid aan literaire typen. Ze omvatten geschiedenis, recht (burgerlijk, strafrechtelijk, ethisch, ritueel, sanitair), religieuze poëzie, didactische verhandelingen, lyrische poëzie, parabel en allegorie, biografie, persoonlijke correspondentie, persoonlijke memoires en dagboeken, naast de kenmerkende bijbelse soorten profetie en apocalyptisch die geen gelijke hebben in andere oude manuscripten van andere religies en vroegere koninkrijken.

Als je slechts tien auteurs zou nemen, allemaal uit één levenswandel, één generatie, één plaats, één tijd, één gewoonte, één continent en één taal: en ze zou laten spreken over slechts één controversieel onderwerp; zouden de auteurs het daarmee eens zijn? Nee! Er zouden een flink aantal meningen in oppositie zijn!

"Alle Schrift is gegeven door inspiratie van God, en is nuttig voor leer, terechtwijzing, voor correctie, voor instructie in gerechtigheid: opdat de man van God volmaakt moge zijn, volledig toegerust voor alle goede werken." ~ 2 Timoteüs 3:16-17

Bijbelteksten zijn niet zoals andere manuscripten en boeken. De Schriften werden geïnspireerd door een intelligentie die het universum en al zijn mysteries tot bestaan bracht. De enige disharmonie die in de Schriften bestaat, is het gebrek aan mentale capaciteit van de mens en spirituele verbinding met God om de harmonie te kunnen zien en begrijpen.

De belangrijkste reden dat de meeste mensen de harmonie in de Schriften niet zien, is omdat ze de redding van Jezus Christus verwerpen, degene die God heeft gezonden om hun zielen te verlossen van hun eigen ongerechtigheid. Zonder Christus vallen de Schriften echt uiteen in disharmonie. De diepe betekenissen in de Schrift en hoe ze allemaal "samenhangen" tot één compleet en zinvol verslag, is door Jezus Christus! Dat is de reden waarom we als laatste verslag van de Schrift in de Bijbel hebben: het boek van "de Openbaring van Jezus Christus".

De Openbaring van Jezus Christus openbaart Jezus met hart en ziel! En door die openbaring brengt het de hele Bijbel in één doel en focus: om het doel van Jezus Christus te vervullen, in elk tijdperk van tijd en op elke plaats. U kunt de Openbaring van Jezus Christus niet begrijpen zonder de rest van de Schriften in de Bijbel. Want Openbaring is volledig geschreven in symbolische typetaal, en alle symbolische typen worden begrepen door te bestuderen hoe ze in de rest van de Bijbel worden genoemd en gebruikt, en hoe ze allemaal naar Christus verwijzen als onze enige hoop.

De Bijbel is uniek in zijn enorme verspreiding:

De Bijbel is door meer mensen gelezen en in meer talen gepubliceerd dan enig ander boek.

Dit is niet per ongeluk, maar eerder door het ontwerp van een Almachtige God:

• "En hij zei tot hen: Gaat heen in de hele wereld en predikt het evangelie aan alle schepselen." ~ Markus 16:15
• “En vele valse profeten zullen opstaan, en zullen velen verleiden. En omdat de ongerechtigheid overvloedig zal zijn, zal de liefde van velen verkoelen. Maar wie volhardt tot het einde, die zal behouden worden. En dit evangelie van het koninkrijk zal in de hele wereld worden gepredikt tot een getuigenis voor alle natiën; en dan zal het einde komen.” ~ Matt 24:11-14

Er is absoluut geen boek dat de verspreiding van de Schriften bereikt, of zelfs maar begint te vergelijken.

Het voortbestaan van het oude schriftuurlijke verslag:

Wegens de grote eerbied die de oude joodse schriftgeleerden voor de Schrift hadden, betrachtten zij uiterste zorg bij het maken van nieuwe exemplaren van de Hebreeuwse bijbel. Het hele schrijfproces werd tot in de kleinste details gespecificeerd om de kans op zelfs de kleinste fout te minimaliseren. Het aantal letters, woorden en regels werd geteld en de middelste letters van de Pentateuch en het Oude Testament werden bepaald. Als een enkele fout werd ontdekt, zou het hele manuscript worden vernietigd. Als gevolg van deze uiterste zorg overtreft de kwaliteit van de manuscripten van de Hebreeuwse Bijbel alle andere oude manuscripten

Nieuwe Testament: Er zijn zo'n 8.000 manuscripten van de Latijnse Vulgaat en minstens 1.000 voor de andere vroege versies. Voeg meer dan 4.000 Griekse manuscripten toe en we hebben 13.000 manuscriptkopieën van delen van het Nieuwe Testament. Naast dit alles kan een groot deel van het Nieuwe Testament worden overgenomen uit de citaten van de vroegchristelijke schrijvers.

Wanneer het aantal overgebleven manuscripten van de Schrift wordt vergeleken met het aantal overgebleven manuscripten uit andere boeken uit de oudheid, zijn de resultaten werkelijk verbluffend:

• Plato (Tetralogies) = 7 overgebleven manuscripten
• Caesar (Gallische oorlogen) = 10 overgebleven manuscripten
• Aristoteles = 49 overgebleven manuscripten
• Homerus (Ilias) = 643 overgebleven manuscripten (ref.2, p.24)
• Plinius de Jongere = 7 overgebleven manuscripten
• Nieuwe Testament = 24.633 overgebleven manuscripten

De Bijbel heeft wrede aanvallen van zijn vijanden doorstaan als geen ander boek. Velen hebben geprobeerd het te verbranden, te verbieden en te verbieden: vanaf de dagen van de Romeinse keizers, door de middeleeuwen, tot de huidige communistische en islamitisch gedomineerde landen die het brutaal weerstaan.

Geen enkele bewering die is gedaan om de Bijbel in diskrediet te brengen, is ooit bewezen waar te zijn!

• "Voor eeuwig, HEER, is uw woord vastbesloten in de hemel." ~ Psalmen 119:89
• “Want ik getuig tot een ieder die de woorden van de profetie van dit boek hoort: Indien iemand aan deze dingen zal toevoegen, zal God hem de plagen toevoegen die in dit boek zijn geschreven: en indien iemand van de woorden van het boek van deze profetie, zal God zijn deel wegnemen uit het boek des levens, en uit de heilige stad, en uit de dingen die in dit boek geschreven zijn.” ~ Openbaring 22:18-19

De waarheid en trouw van de profetieën in de Schriften:

De Bijbel is de enige verzameling oude manuscripten waarin een grote hoeveelheid profetieën wordt gevonden die betrekking hebben op: Gods volk, individuele naties, individuele steden en alle mensen op aarde. En vooral: een groot aantal profetieën geschreven in verschillende tijden en door verschillende mensen, die allemaal in Jezus Christus zijn vervuld!

Het contrast van bijbelse profetie en de vervulling ervan met het bestaan van profetie en de vervulling ervan in andere religies, is verbazingwekkend! Zoals een schrijver, Wilbur Smith, het zo duidelijk formuleerde:

“De oude wereld had veel verschillende apparaten om de toekomst te bepalen, bekend als waarzeggerij, maar niet in het hele gamma van Griekse en Latijnse literatuur, ook al gebruiken ze de woorden profeet of profetie, kunnen we een echte specifieke profetie vinden van een groot historisch gebeurtenis die in de verre toekomst zal plaatsvinden, noch enige profetie over een Verlosser die in het menselijk ras zal opkomen. Het mohammedanisme kan niet wijzen op enige profetieën over de komst van Mohammed die honderden jaren voor zijn geboorte zijn uitgesproken. Evenmin kunnen de oprichters van een sekte in dit land terecht een oude tekst identificeren die specifiek hun verschijning voorspelt”

Ongeveer 300 oudtestamentische voorspellingen werden letterlijk vervuld in het leven van Jezus Christus, en deze Messiaanse voorspellingen hebben geen zin los van Zijn leven. De wiskundige kansen dat zelfs 10 hiervan in één persoon worden vervuld, zijn extreem - letterlijk tot een wiskundig-statistisch niveau zo groot dat het elke ruimte voor hun gebeurtenissen tot toeval wegneemt!

De historische nauwkeurigheid van de Bijbel:

De vooraanstaande archeoloog, professor Albright, begint zijn klassieke essay "The Biblical Period" als volgt:

“De Hebreeuwse nationale traditie overtreft alle andere in haar duidelijke beeld van stam- en familieoorsprong. In Egypte en Babylon, in Assyrië en Fenicië, in Griekenland en Rome zoeken we tevergeefs naar iets vergelijkbaars. Er is niets vergelijkbaars in de traditie van de Germaanse volkeren. Noch India, noch China kan iets soortgelijks produceren, aangezien hun vroegste historische herinneringen literaire afzettingen zijn van vervormde dynastieke tradities, zonder spoor van de herder of boer achter de halfgod of koning met wie hun verslagen beginnen. Noch in de oudste Indische historische geschriften (de Purana's) noch in de vroegste Griekse historici is er een aanwijzing voor het feit dat zowel Indio-Ariërs als Hellenen ooit nomaden waren die vanuit het noorden naar hun latere verblijfplaatsen emigreerden. De Assyriërs herinnerden zich weliswaar vaag dat hun vroegste heersers, wiens namen ze zich herinnerden zonder enige details over hun daden, tentbewoners waren, maar waar ze vandaan kwamen is al lang vergeten” (ref.17, p.24).

Geen enkel ander oud manuscript beschrijft zo gedetailleerd oude beschavingen en mensen als de Bijbel. En het is nooit bewezen dat de Bijbel onjuist is in zijn weergave van oude steden en beschavingen. Geen enkel ander oud manuscript heeft een familielijn die meer dan 4000 jaar is gedocumenteerd en getraceerd vanaf het begin van de mensheid tot de komst van de profetische Messias.

De niet-politieke, feitelijke verslagen van de Schrift over de mislukkingen van individuele leiders:

De Bijbel gaat heel openhartig om met de zonden van zijn karakters. Lees de biografieën die vandaag zijn geschreven en zie hoe ze de duistere kant van mensen proberen te verdoezelen, over het hoofd te zien of te negeren. Neem de grote literaire genieën; de meeste zijn geschilderd als heiligen. Zo doet de Bijbel het niet. Het vertelt het gewoon zoals het is!

Zelfs over een van de belangrijkste leiders ervan: koning David. David was ook een profeet en de belangrijkste auteur van enkele van de oudtestamentische manuscripten. Maar de Schriften, inclusief enkele van die welke David persoonlijk schreef: vertellen ons over Davids meest persoonlijke mislukkingen, en hoe zijn enige hulp en hoop was in de grote genade van de Almachtige God en de komende Messias.

De ultieme autoriteit van de Schrift:

De ultieme autoriteit van de Schrift is dat ze spreken over een Verlosser en Almachtige Koning der Koningen die door de geschiedenis heen en vandaag de dag nog steeds de oorzaak is van alle ware en blijvende gerechtigheid op aarde.

De historicus Phillip Schaff beschrijft het unieke karakter van de Bijbel en zijn Verlosser als volgt:

“Deze Jezus van Nazareth, zonder geld en wapens, veroverde meer miljoenen dan Alexander, Caesar, Mohammed en Napoleon; zonder wetenschap en geleerdheid wierp Hij meer licht op menselijke en goddelijke dingen dan alle filosofen en geleerden samen; zonder de welsprekendheid van scholen sprak Hij woorden van leven die nooit eerder of daarna werden gesproken, en uitgesproken effecten die buiten het bereik van redenaar of dichter liggen; zonder ook maar één regel te schrijven, zette Hij meer pennen in beweging en leverde hij thema's voor meer preken, redevoeringen, discussies, geleerde boeken, kunstwerken en lofliederen dan het hele leger van grote mannen uit de oudheid en de moderne tijd”

“En er zijn ook veel andere dingen die Jezus deed, waarvan ik veronderstel dat, als ze allemaal zouden worden geschreven, zelfs de wereld zelf niet de boeken zou kunnen bevatten die geschreven zouden moeten worden. Amen." ~ Johannes 21:25