Ware vergeving versus een religieuze praktijk

Zo fundamenteel voor het christelijk leven is vergeving, dat toen Jezus werd gevraagd hoe te bidden, hij dit opnam als het fundamentele principe dat moet bestaan, wil elke spirituele communicatie zelfs maar gehoord worden, tussen God en het individu.

“Bidt daarom op deze manier: Onze Vader, die in de hemel zijt, laat uw naam geheiligd worden. Uw koninkrijk kome. Uw wil geschiede op aarde, zoals in de hemel. Geef ons vandaag ons dagelijks brood. En vergeef ons onze schulden, zoals wij onze schuldenaren vergeven. En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van het kwaad: want van u is het koninkrijk, en de kracht, en de heerlijkheid, voor altijd. Amen. Want als u de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader u ook vergeven: maar als u de mensen hun overtredingen niet vergeeft, zal uw Vader uw overtredingen ook niet vergeven.’ ~ Mattheüs 6:9-15

Dit is de reden waarom Jezus op een andere plaats duidelijk stelt:

"Zalig zijn de barmhartigen: want zij zullen barmhartigheid verkrijgen." ~ Mattheüs 5:7

Ware vergeving brengt een ware verandering in het individu teweeg. Een van de belangrijkste redenen waarom: omdat de persoon diep is gaan beseffen dat hij bloedschuld heeft voor de Almachtige God! En dat hun enige hoop is: dat dezelfde die ze eerder schuldig waren, buitengewone genade met hen zal hebben.

“Wees mij genadig, o God, naar uw goedertierenheid: naar de veelheid van uw tedere barmhartigheden, wist mijn overtredingen uit. Was mij grondig van mijn ongerechtigheid en reinig mij van mijn zonde. Want ik erken mijn overtredingen: en mijn zonde is altijd voor mij. Zuiver mij met hysop, en ik zal rein zijn; was mij, en ik zal witter zijn dan sneeuw.” ~ Psalm 51:1-3 & 7

Zoals in de bovenstaande tekst wordt aangetoond, is de smet van hun zonden niet iets dat kan worden verwijderd door hun werken, noch door enige procedure of religieuze praktijk. Daarom zegt hij later in dezelfde psalm duidelijk:

“Want u verlangt geen offer; anders zou ik het geven: gij hebt geen behagen in het brandoffer. De offers van God zijn een gebroken geest: een gebroken en verslagen hart, o God, u zult niet verachten.” ~ Psalm 51:16-17

Alleen dezelfde Almachtige God die ze diep hebben beledigd, kan ze reinigen en reinigen. Daarom werpt hij zich op de barmhartigheid van God en zegt:

“Was mij grondig van mijn ongerechtigheid en reinig mij van mijn zonde. Want ik erken mijn overtredingen: en mijn zonde is altijd voor mij.”

Wanneer God je zonden wegwast, zorgt de realiteit van deze ontvangen genade ervoor dat het individu niet alleen geestelijk verandert, maar ook in de manier waarop ze denken en handelen.

“Daarom, indien iemand in Christus is, is hij een nieuw schepsel: oude dingen zijn voorbijgegaan; zie, alle dingen zijn nieuw geworden. En alle dingen zijn uit God, die ons door Jezus Christus met Zichzelf heeft verzoend, en ons de bediening van de verzoening heeft gegeven; Te weten, dat God in Christus was, de wereld met Zichzelf verzoenende, hun hun overtredingen niet toerekenend; en heeft ons het woord van verzoening toevertrouwd. Nu dan zijn wij gezanten van Christus, alsof God u door ons heeft gesmeekt: wij bidden u in de plaats van Christus, laat u met God verzoenen.” ~ 2 Korintiërs 5:17-20

Deze vergeving van de ziel is zo transformerend, dat het individu nu een representatieve boodschapper wordt voor degene die hen vergaf. Ze worden een ambassadeur voor Jezus Christus en de kracht van zijn liefde die werkt door het koninkrijk van God.

Maar Satan heeft zijn religieuze vorm geschapen om deze macht van vergeving tegen te gaan. En die religieuze vorm wordt in grote lijnen omschreven als 'heidendom'. Vele jaren voordat Jezus naar de aarde kwam: het heidendom had de notie van vergeving al op bedrieglijke wijze veranderd in een religieuze praktijk.

1. Je keert constant terug naar de een of andere soort zonde; en dus kom je constant terug en vraag je keer op keer om vergeving. Bijgevolg behaalt u nooit de volledige overwinning op de zonde. Dus vergeving wordt een religieuze praktijk: een speciale vergunning of voorrecht om door te gaan met zondigen. Je gelooft dat je religieuze praktijk je keer op keer van je zonde reinigt.
2. Bovendien heeft het heidendom speciale mensen voor je opgezet om je zonden aan te biechten. En door die kennis van je zonden, zouden deze mensen de schaamte van die kennis gebruiken om je te manipuleren en te beheersen.

De katholieke kerk nam dezelfde heidense praktijken op in hun religieuze systeem dat het geloof beheerst. Ze misbruikten de Schrift om de rooms-katholieke hiërarchie te rechtvaardigen en leerden dezelfde zonde en belijdenispraktijken.

Later zouden protestantse kerken hetzelfde gaan doen, maar op verschillende manieren. Ze zouden leren: zonde wil je, en zonde moet. Maar u hoeft uw zonden niet aan een man te belijden. Daarom is Jezus als een vergevingsprullenbak, voor zonde. Je kunt dagelijks je zonden op Hem storten, door dagelijks om vergeving te vragen. Maar je zult nooit helemaal veranderd zijn in je hart.

Daarom word je geestelijk getransformeerd in een boodschapper van Satans heidense boodschap: zondigen wil je, en zondigen moet je. Blijf gewoon steeds weer om vergeving vragen, als een religieuze praktijk. Een praktijk die verhardt en onverschillig wordt voor de ernst van het persoonlijke offer dat Jezus heeft geleden: niet alleen betalen voor uw vergeving, maar ook om u volledig van alle zonde te verlossen!

Toestaan dat vergeving een religieuze praktijk wordt, kan iedereen verharden. Laten we in de Schriften kijken naar wat er gebeurde met een man genaamd Saulus, die later beter bekend zou worden als Paulus. Saul werd erg gehard en onverschillig jegens God, hoewel hij regelmatig vergiffenis van God zocht, als een religieuze praktijk die in de Wet was gespecificeerd.

Dus door wat we lezen over Saul: we leren dat voordat we vergeven kunnen worden van de troon van God, we angstig moeten worden gewekt voor onze zondige toestand voor Gods aanwezigheid. God zelf, door zijn Heilige Geest, moet ons hebben overtuigd van onze wanhopige, zondige toestand!

Toen Saulus de kerk vervolgde: hij had absoluut geen geweten dat wat hij deed verkeerd was. Een religieuze gewoonte om regelmatig vergeving te zoeken, had hem zo verhard, dat hij niet kon herkennen dat de Geest van God aan zijn geweten prikte. Later zei Jezus tegen Saul dat wat hij deed was „tegen de pikken schoppen”.

Saul spande samen met de Joden die Steven vervolgden en martelden. En alle Joden werden geprikt door het getuigenis van God via Steven.

"En allen die in de raad zaten, hem standvastig aankeken, zagen zijn gezicht alsof het het gezicht van een engel was geweest." ~ Handelingen 6:15

Dit getuigenis van God door Steven was zo kwellend voor hen, dat ze elk gevoel voor een juist en eerlijk oordeel verloren. Dus renden ze met een razernij op Steven af.

"Maar hij, vol van de Heilige Geest, keek standvastig omhoog naar de hemel, en zag de heerlijkheid van God, en Jezus staande aan de rechterhand van God, en zei: Zie, ik zie de hemel geopend, en de Zoon des mensen staande aan de rechterhand van God. Toen riepen ze met luide stem, stopten hun oren en renden eensgezind op hem af, en wierpen hem de stad uit en stenigden hem; en de getuigen legden hun kleren neer aan de voeten van een jonge man, wiens naam was Saulus. En zij stenigden Stefanus, God aanroepend en zeggende: Here Jezus, ontvang mijn geest. En hij knielde neer en riep met luide stem: Here, reken hun deze zonde niet toe. En toen hij dit had gezegd, viel hij in slaap.” ~ Handelingen 7:55-60

En dus bleef Saulus in zijn verharde hart voortgaan en trachtte hij de hele kerk verder te vervolgen. Als vergeving niets meer is dan een religieuze praktijk, dan zullen we ook tegen de waarheid vechten als we verontrust worden door het volledige evangelie. En we zullen ook degenen verachten en vervolgen die de waarheid van het volledige evangelie naleven.

“En vrome mannen droegen Stefanus naar zijn begrafenis en klaagden over hem. Wat Saul betreft, hij plunderde de kerk, ging elk huis binnen en doodde mannen en vrouwen in de gevangenis.” ~ Handelingen 8:2-3

Geen van de kreten van de christenen, noch het martelaarschap van heiligen, zoals Steven, drong door tot Sauls geweten.

Hoe kon Saul zo worden? Hij groeide op rond de Schriften, en kon erover uitweiden. De reden waarom: vanwege de bedrieglijkheid van de zonde.

"Want de zonde, die aanleiding nam door het gebod, heeft mij misleid en mij daardoor gedood." ~ Romeinen 7:11

De Wet erkende ten zeerste de noodzaak van vergeving en had een methode voor vergeving. Maar de wet ging niet dieper dan dat. Het creëerde een ongemak voor de zonde. Een erkenning van de ernst van de zonde. Maar de Wet schiep niet het vermogen voor het hart om de volledige kracht van vergeving te ontvangen. Die kracht werd alleen mogelijk door Jezus Christus!

'Wat zullen we dan zeggen? Is de wet zonde? God verhoede. Nee, ik kende de zonde niet dan door de wet; want ik kende geen begeerte, tenzij de wet had gezegd: Gij zult niet begeren.” ~ Romeinen 7:7

Omdat het hedendaagse christendom vergeving tot een religieuze praktijk heeft gemaakt, is er een krachtige, schokkende boodschap nodig om mensen bewust te maken van hun behoefte aan ware vergeving. Ook Saul moest flink door elkaar geschud worden. Hij moest gewekt worden voor zijn behoefte aan Christus om hem te vergeven en hem te bevrijden.

“En Saulus, die toch dreigementen en slachting uitsloeg tegen de discipelen van de Heer, ging naar de hogepriester en vroeg hem brieven aan Damascus aan de synagogen, dat als hij iets van deze weg zou vinden, of het nu mannen of vrouwen waren, hij zou hen gebonden naar Jeruzalem kunnen brengen. En terwijl hij reisde, kwam hij in de buurt van Damascus: en plotseling scheen er rondom hem een licht uit de hemel: en hij viel op de aarde en hoorde een stem tot hem zeggen: Saul, Saul, waarom vervolg je mij? En hij zei: Wie bent U, Heer? En de Heer zei: Ik ben Jezus die u vervolgt: het is moeilijk voor u om tegen de prikken te schoppen. En hij zei bevend en verbaasd: Heer, wat wilt U dat ik doe?…” ~ Handelingen 9:1-6

Als we echt begrijpen hoe onze zonde rechtstreeks tegen de Almachtige God is, zal het ons ook grote angst bezorgen! Saul realiseerde zich plotseling dat Gods eigen Zoon voor zijn zonden was gestorven en dat hij nu stoutmoedig tegen God zelf had gezondigd! Saul was doodsbang!

“En de Heer zei tot hem: Sta op en ga naar de stad, en u zal worden gezegd wat u moet doen. En de mannen die met hem reisden, stonden sprakeloos, hoorden een stem, maar zagen niemand. En Saul stond op van de aarde; en toen zijn ogen werden geopend, zag hij niemand; maar zij leidden hem bij de hand en brachten hem in Damascus. En hij was drie dagen niet ziende, en at noch dronk." ~ Handelingen 9:6-9

Toen Saul uiteindelijk het getuigenis van vergeving voor zijn zonde besefte, ging hij niet lichtvaardig om met vergiffenis! En wanneer iemand van ons de ernst van de zonde echt begrijpt en vervolgens vergeving vindt rechtstreeks van Gods troon, zullen we ook heel serieus zijn en er niet lichtvaardig mee omgaan.

“Want goddelijke droefheid werkt berouw tot zaligheid, niet om zich van te bekeren: maar de droefheid van de wereld werkt de dood. Want zie, dit is precies hetzelfde, dat u treurde om een goddelijke soort, wat een zorgvuldigheid het in u heeft gewekt, ja, wat een opruiming van uzelf, ja, wat een verontwaardiging, ja, wat een angst, ja, wat een hevig verlangen, ja, wat een ijver, ja , wat een wraak! In alle dingen hebt u uzelf goedgekeurd om in deze zaak duidelijk te zijn.” ~ 2 Korintiërs 7:10-11

Saul realiseerde zich niet volledig dat hij zijn eigen zonde bedekte door een religieuze praktijk, totdat de Heer hem geestelijk wakker schudde. Maar er zijn anderen geweest die de Heer dienden, die later in zonde vielen en ervoor kozen om het te verdoezelen. Als dit gebeurt, is er een echte man van God nodig, geleid door de Heilige Geest, om de dekens van zich af te trekken en de huichelaar wakker te maken voor hun vreselijke geestelijke toestand.

Koning David was zo iemand die in zonde viel en het toen probeerde te verdoezelen. En dus stuurde de Heer de profeet Nathan om hem wakker te schudden en wakker te maken.

“Want u hebt het in het geheim gedaan: maar ik zal dit doen voor heel Israël en voor de zon. En David zei tot Nathan: Ik heb gezondigd tegen de Heer. En Nathan zei tot David: Ook de Heer heeft uw zonde weggedaan; gij zult niet sterven. Maar omdat u door deze daad de vijanden van de Heer een grote gelegenheid hebt gegeven om te lasteren, zal ook het kind dat u geboren is zeker sterven.’ ~ 2 Samuël 12:12-14

Deze strengheid van het evangelieoordeel is nodig, omdat het erg moeilijk is om een huichelaar geestelijk wakker te maken. Vooral iemand die vergeving heeft aanvaard als slechts een religieuze praktijk. Als David niet gecorrigeerd zou worden, zouden anderen geneigd zijn zijn afschuwelijke voorbeeld te volgen.

Maar proberen iemand uit hypocrisie te wekken, of iemand proberen te herstellen die in zonde is gevallen, is een bediening die geestelijke volwassenheid vereist.

'Broeders, als een man in een fout wordt overvallen, gij die geestelijk bent, herstel zo iemand in de geest van zachtmoedigheid; let op uzelf, opdat ook u niet verzocht wordt.” ~ Galaten 6:1

Iemand die in zonde is gevallen, heeft al een andere geest aangenomen. Ze zijn niet hetzelfde als iemand die nooit redding heeft gekend. Daarom is er iemand nodig die zowel nederig is als geestelijk onderscheidingsvermogen. Omdat we er zeker van moeten zijn dat we onder leiding van de Heer werken om iemand te herstellen, en niet onze eigen geest. Want de realiteit is dat als de Heer ze op dit moment niet trekt, het niet het juiste moment is om ze terug te halen. Ze zouden zomaar een religieus beroep kunnen uitoefenen en later meer schade kunnen berokkenen aan anderen in het lichaam van Christus. Het betekent niet dat we niet nog steeds kunnen laten zien dat we van ze houden en om ze geven. Maar totdat de Heer tot hun hart spreekt, zullen we ze niet kunnen herstellen.

Bovendien heeft onze Heer ons aanwijzingen gegeven over hoe om te gaan met een persoon die aanspraak maakt op verlossing, maar toch problemen en schade veroorzaakt in het lichaam van Christus. Er is een orde die respect uitoefent. En als we dat bevel opvolgen, zal de Heer eren hoe we proberen een situatie te corrigeren.

“Bovendien, als uw broer tegen u overtreedt, ga dan heen en vertel hem zijn fout tussen u en hem alleen: als hij u hoort, hebt u uw broer gewonnen. Maar als hij u niet wil horen, neem er dan nog één of twee mee, opdat op de mond van twee of drie getuigen elk woord vaststaat. En als hij verzuimt ze te horen, vertel het dan aan de kerk; maar als hij nalaat de kerk te horen, laat hij voor u zijn als een heiden en een tollenaar. Voorwaar, Ik zeg u: al wat u op aarde bindt, zal in de hemel gebonden zijn; en al wat u op aarde zult ontbinden, zal in de hemel ontbonden zijn.” ~ Mattheüs 18:15-18

Nu vergeeft God niet alleen, maar God verwacht van ons dat we ook anderen vergeven. Zelfs als die andere persoon het onrecht dat hij heeft gedaan niet erkent. Het vermogen voor ons om een ander te vergeven, is eigenlijk de grootste macht die God ooit aan de mensheid heeft gegeven!

Alleen God kan zonden tegen hem vergeven, maar hij heeft ons de mogelijkheid gegeven om iemand te vergeven die ons persoonlijk onrecht heeft aangedaan. En als we een ander niet willen vergeven, heeft onze Heer ons duidelijk gezegd dat hij ons niet zal vergeven.

“Toen kwam Petrus naar hem toe en zei: Heer, hoe vaak zal mijn broer tegen mij zondigen en ik hem vergeven? tot zeven keer? Jezus zei tot hem: Ik zeg u niet tot zevenmaal toe, maar tot zeventig maal zevenmaal." ~ Mattheüs 18:21-22

En toen vertelde Jezus een gelijkenis om duidelijk Gods verwachting te benadrukken dat we altijd vergeven.

“Daarom wordt het koninkrijk der hemelen vergeleken met een zekere koning, die rekening zou houden met zijn dienaren. En toen hij begon af te rekenen, werd er één bij hem gebracht, die hem tienduizend talenten schuldig was. Maar voor zover hij niet hoefde te betalen, beval zijn heer hem te verkopen, en zijn vrouw en kinderen, en alles wat hij had, en betaling te doen. De dienaar viel daarom neer en aanbad hem, zeggende: Heer, heb geduld met mij, en ik zal u alles betalen. Toen werd de heer van die dienaar met ontferming bewogen, en liet hem los en schold hem de schuld kwijt. Maar dezelfde knecht ging naar buiten en vond een van zijn medeknechten, die hem honderd penningen schuldig was; en hij legde hem de handen op en greep hem bij de keel, zeggende: Betaal mij wat u schuldig bent. En zijn mededienstknecht viel aan zijn voeten neer en smeekte hem, zeggende: Heb geduld met mij, en ik zal u alles betalen. En hij wilde niet: maar ging en wierp hem in de gevangenis, totdat hij de schuld zou betalen. Dus toen zijn medeslaven zagen wat er was gedaan, hadden ze er veel spijt van en kwamen en vertelden hun heer alles wat er was gedaan. Toen zei zijn heer, nadat hij hem had geroepen, tot hem: O slechte dienaar, ik heb je al die schuld kwijtgescholden, omdat je naar mij verlangde. ? En zijn heer was vertoornd en leverde hem over aan de folteraars, totdat hij alles zou betalen wat hem verschuldigd was. Zo zal ook mijn hemelse Vader u doen, indien gij van harte niet een ieder zijn broeder hun overtredingen vergeeft.’ ~ Mattheüs 18:23-35

Net zoals de dienaren in deze gelijkenis bedroefd waren toen hun mededienstknecht niet bereid was een ander te vergeven: de Heilige Geest zal zeer bedroefd zijn wanneer vergeving niet wordt beoefend onder degenen die beweren zijn volk te zijn.

“En bedroef de heilige Geest van God niet, waarmee u verzegeld bent tot de dag van de verlossing. Laat alle bitterheid en toorn en toorn en geschreeuw en kwaadspreken van u worden weggedaan, met alle kwaadaardigheid: en wees vriendelijk voor elkaar, teder van hart, elkaar vergevend, zoals God u om Christus' wil heeft vergeven .” ~ Efeziërs 4:30-32

Vergeving zoeken moet heel diep gaan. Het moet ons ertoe brengen te onderzoeken wat we hebben gedaan en wie we hebben beïnvloed. En het creëert in ons het sterke verlangen om alles weer goed te maken.

Dit doel wordt ons duidelijk getoond in de Schriften, toen Zacheüs Jezus zijn volledige bedoeling toonde om iedereen terug te betalen van wie hij had gestolen.

“En toen Jezus bij de plaats kwam, keek hij op, en zag hem, en zei tot hem: Zacheüs, haast je en kom naar beneden; want heden moet ik in uw huis verblijven. En hij haastte zich, en kwam naar beneden, en ontving hem met blijdschap. En toen ze het zagen, mompelden ze allemaal, zeggende: Dat hij weg was om te gast te zijn bij een man die een zondaar is. En Zacheüs stond op en zei tot de Heer; Zie, Heer, de helft van mijn goederen geef ik aan de armen; en als ik iemand door een valse beschuldiging iets heb afgenomen, geef ik hem viervoudig terug. En Jezus zei tot hem: Heden is er redding voor dit huis, aangezien hij ook een zoon van Abraham is. Want de Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en te redden wat verloren was.” ~ Lukas 19:5-10

Dus neemt Gods vergeving de verantwoordelijkheid voor onze zonden in dit leven weg?

“Laat u niet misleiden; God laat niet met zich spotten: want wat een mens zaait, zal hij ook oogsten.” ~ Galaten 6:7

Ook al vergeeft de Heer je, dat betekent niet dat je in dit leven geen prijs hoeft te betalen voor je zonden. Als je een misdaad hebt begaan en ze hebben je gearresteerd en in de gevangenis gezet: je kunt tot God bidden om je hart te veranderen en je je zonden te vergeven. Maar dat neemt uw gevangenisstraf niet weg.

God is een God van gerechtigheid en barmhartigheid. En vaak moeten we in dit leven de gerechtigheid van een rechtvaardig oordeel ondergaan, om onze les grondig te leren. Een les die ons leert om niet terug te gaan naar onze oude zonden. Bovendien moeten andere mensen inzien dat God in dit leven een rechtvaardige rechter is. Dit is zodat ze bang zullen zijn en niet dezelfde zonden zullen doen als anderen.

Uiteindelijk houdt God ons allemaal verantwoordelijk voor onze daden. Met andere woorden, we worden verantwoordelijk gehouden om integer te handelen met betrekking tot de verandering die God in ons heeft aangebracht. En anderen hebben het recht om ons verantwoordelijk te houden voor onze acties in het verleden, en om in de loop van de tijd te zien dat we echt zijn veranderd. Ze zullen ons niet per se meteen kunnen vertrouwen. We moeten hun vertrouwen verdienen. Vooral als we ze onrecht hebben aangedaan.

Vergeving en vertrouwen zijn twee verschillende dingen. Alleen omdat iemand je heeft vergeven, wil nog niet zeggen dat ze je moeten vertrouwen. Je moet vertrouwen winnen door consistent gedrag dat laat zien dat je echt voorgoed bent veranderd. En dat je vergeving niet behandelt als zomaar een religieuze praktijk.

Ik ken een predikant in een ander land, die meerdere keren in zonde is gevallen. Maar als hij terugkomt voor vergeving, verwacht hij meteen in de bediening te worden geaccepteerd. Is dat een terechte verwachting? Nee! En omdat hij vele malen is gevallen, is het onwaarschijnlijk dat hij ooit nog als predikant wordt erkend. Hij zou dankbaar moeten zijn dat hij gewoon vergeven is, en nederig een kind van God te zijn.

Toen Judas geestelijk viel en onze Heer verraadde, werd hij later volledig vervangen door iemand anders. We moeten niet vergeten dat God een God van gerechtigheid is, zelfs met degenen die in de bediening werken.

“En zij baden en zeiden: U, Heer, die de harten van alle mensen kent, laat zien of u uit deze twee hebt gekozen, dat hij deel mag nemen aan deze bediening en het apostelschap, waaruit Judas door overtreding viel, opdat hij zou naar zijn eigen plek gaan.” ~ Handelingen 1:24-25

Nu viel ook Petrus in een moment van zwakte, maar hij ging onmiddellijk naar buiten en weende er bitter over. Hij zwoer niet samen tot verraad en ging ook niet door met zondigen.

“En Petrus zei: Man, ik weet niet wat je zegt. En meteen, terwijl hij nog sprak, de haanploeg. En de Heer keerde zich om en zag Petrus aan. En Petrus herinnerde zich het woord van de Heer, hoe hij tot hem had gezegd: Voordat de haan kraait, zult u mij driemaal verloochenen. En Petrus ging naar buiten en weende bitter.” ~ Lukas 22:60-62

Er zijn twee belangrijke lessen voor ons in wat er met Petrus is gebeurd.

1. Onderhoud een nauw geestelijk leven met de Heer. Voordat Petrus viel, terwijl hij in gebed had moeten zijn, viel hij in de tuin in slaap. Jezus waarschuwde hem: „de geest is gewillig, maar het vlees is zwak.”
2. Ga niet ergens heen, of wees niet in de buurt van bepaalde mensen, waar je geestelijk niet sterk genoeg bent om een grens tegen zonde te handhaven. We moeten plaatsen en mensen met sterke verleidingen vermijden.

Ten slotte is vergeving een van de belangrijkste leerstellingen van de kerk. En als zodanig moeten we anderen de rest van ons leven blijven vergeven. En bereid zijn om anderen te vergeven, zal een houding van ware liefde en lankmoedigheid met elkaar in de kerk creëren. En dit is cruciaal voor ons succes en onze eenheid, onder degenen die het volledige evangelie geloven.

“Doet daarom aan, als de uitverkorenen van God, heilig en geliefd, ingewanden van barmhartigheid, vriendelijkheid, nederigheid van geest, zachtmoedigheid, lankmoedigheid; Elkaar verdragend en elkaar vergevend, als iemand ruzie heeft met iemand: zoals Christus u vergeven heeft, doet u dat ook. En boven al deze dingen doe je naastenliefde aan, dat is de band van volmaaktheid.” ~ Kolossenzen 3:12-14