Zonde - wat het is en wat het niet is

Wat zonde is:

Veelvoorkomende definities zijn:

• Het merkteken missen.
• Een immorele daad die als een overtreding tegen de goddelijke wet wordt beschouwd.
• Een woord, daad of verlangen in strijd met de eeuwige wet van God.

Het is ook een gewetenskwestie, aangezien we "zonde" moeten begrijpen om er schuldig aan te worden bevonden.

“Want wanneer de heidenen, die de wet niet hebben, van nature de dingen doen die in de wet staan, zijn deze, die de wet niet hebben, een wet voor zichzelf: die laten zien dat het werk van de wet in hun hart geschreven staat, ook hun geweten getuigen, en hun gedachten gemeen terwijl ze elkaar beschuldigen of verontschuldigen; Op de dag dat God de geheimen van de mensen zal oordelen door Jezus Christus volgens mijn evangelie.” ~ Romeinen 2:14-16

Het doel van het evangelie is om ons persoonlijk kennis te laten maken met Jezus Christus, zodat we vergeving kunnen krijgen van onze zonden uit het verleden, en ons in staat te stellen een nieuw leven te leiden. Een leven zonder zonde meer te hoeven begaan.

Daarom zei Jezus tegen de vrouw die in de zonde van overspel was betrapt: "Ik veroordeel u ook niet: ga heen en zondig niet meer." ~ Johannes 8:11

Maar sommigen zouden proberen om het vermijden van zonde tot een onmogelijk doel te maken. Ze doen dit door opnieuw te definiëren wat zonde is. Ze beweren dat een verzoeking tot zonde: zonde is. Of dat een vergissing is: is zonde. Maar wat leert de Bijbel ons over deze dingen?

Vanaf het begin was zonde geen vergissing of verzoeking. In de Hof van Eden werden Adam en Eva duidelijk gewaarschuwd wat zonde voor hen was (eten van de boom van kennis van goed en kwaad) en wat het gevolg zou zijn: de dood.

“En de Here God gebood de mens, zeggende: Van elke boom van de tuin mag u vrij eten; maar van de boom van kennis van goed en kwaad, zult u daarvan niet eten; want op de dag dat u daarvan eet, zal zeker sterven.” ~ Genesis 2:16-17

Dus toen ze handelden tegen dit zeer duidelijk begrepen gebod, zondigden ze.

“De slang nu was subtieler dan enig beest van het veld dat de Here God had gemaakt. En hij zei tot de vrouw: Ja, heeft God gezegd: gij zult niet eten van elke boom van de tuin? En de vrouw zei tot de slang: Van de vrucht van de bomen van de tuin mogen wij eten; maar van de vrucht van de boom die in het midden van de tuin is, heeft God gezegd: Gij zult daarvan niet eten en ook niet gij raakt het aan, opdat gij niet sterft. En de slang zei tot de vrouw: U zult zeker niet sterven: "~ Genesis 3:1-4"

De verzoeking van de slang was geen zonde. Maar hun opzettelijke actie was een zonde. Het was geen vergissing. Ze begrepen volledig dat ze tegen het gebod van God ingingen.

“En toen de vrouw zag dat de boom goed was om van te eten, en dat hij een lust was voor de ogen, en een boom om naar te verlangen om wijs te worden, nam zij van de vrucht ervan en at en gaf ook aan haar. man met haar; en hij heeft gegeten." ~ Genesis 3:6

Jakobus identificeerde duidelijk voor ons wanneer zonde plaatsvindt.

“Gezegend is de man die verzoeking verdraagt: want wanneer hij wordt beproefd, zal hij de kroon des levens ontvangen, die de Heer heeft beloofd aan hen die hem liefhebben. Laat niemand zeggen dat wanneer hij verzocht wordt, ik door God verzocht wordt; want God kan niet door het kwaad verzocht worden, noch verleidt hij enig mens; Als de begeerte dan bevrucht is, brengt ze zonde voort; en als de zonde is voleindigd, brengt ze de dood voort. Vergis je niet, mijn geliefde broeders.” ~ Jakobus 1:12-16

Jakobus laat ons dus duidelijk zien dat 'verleiding doorstaan' en beproefd worden door verleiding een zegen kan zijn. Omdat we niet toegeven aan de verleiding: om het kwade te doen.

En hij laat ons zien hoe we in de verleiding komen. Wanneer een persoon "wordt weggetrokken van zijn eigen lust en verleid." Maar hij gaat verder door aan te tonen dat zonde alleen plaatsvindt wanneer 'de lust is bevrucht'. Conceptie in de fysieke wereld vindt plaats wanneer het ei wordt bevrucht. Zonde vindt plaats wanneer de verleiding doordringt in het verlangen van het hart, en de persoon vanuit zijn hart handelt naar de verleiding om het te doen. "Als de begeerte dan bevrucht is, brengt ze zonde voort; en als de zonde is volbracht, brengt ze de dood voort."

Zonde is geestelijke dood, omdat het ons scheidt van God, onze geestelijke bron van leven.

Wat zonde niet is:

Zonde is geen fout

Iets kan "wettelijk worden gedefinieerd" als een zonde. Maar als het ten onrechte is gedaan, zonder te weten dat het een zonde was, is het geen zonde die die persoon van God scheidt. Omdat het doel "zondigen" nooit in de hartenwensen van het individu is opgekomen.

Bovendien is iets dat zonder voorbedachte rade wordt gedaan, als een plotselinge reactie op een externe gebeurtenis, geen zonde.

Een veelvoorkomend voorbeeld hiervan is: vóór de verlossing kan een zondaar veel 'reactionaire' gewoonten vormen. Dingen die ze doen zonder erover na te denken. Bijvoorbeeld: de gewoonte om te vloeken als er iets misgaat. Velen vormen deze gewoonte door de jaren heen. Dan worden ze gered (ze vragen Jezus om vergeving van hun zonden). Dan gebeurt er later plotseling iets ergs, en uit gewoonte, zonder na te denken of te willen "zondigen", laten ze een vloekwoord horen. Hoewel dit technisch gezien een "slechte" zaak is om te doen, werd het niet opzettelijk gedaan, maar door een reactionaire gewoonte. Een gewoonte waar ze nu aan moeten gaan werken om te veranderen.

De apostel Johannes was zich zeer bewust van dit soort situaties, dus sprak hij erover.

“Indien iemand zijn broeder een zonde ziet zondigen die niet tot de dood leidt, zal hij erom vragen, en hij zal hem het leven geven voor hen die niet tot de dood zondigen. Er is een zonde tot de dood: ik zeg niet dat hij ervoor zal bidden. Alle ongerechtigheid is zonde; en er is een zonde die niet tot de dood leidt. Wij weten dat wie uit God geboren is, niet zondigt; maar die door God verwekt is, bewaart zichzelf, en die goddeloze raakt hem niet aan. En we weten dat we uit God zijn, en de hele wereld ligt in goddeloosheid." ~ 1 Johannes 5:16-19

Dus technisch gezien zijn er handelingen die als zonde worden gedefinieerd, maar voor degene die het per ongeluk of door een reactionaire gewoonte doet, scheidt het hen niet geestelijk van God. Het is geen "zonde tot de dood". Een andere christen kan bidden om genade voor de “zonde die niet tot de dood leidt”. Maar wanneer iemand moedwillig tegen God zondigt, brengt dat de geestelijke dood met zich mee, net zoals het deed voor Adam en Eva. Een andere christen kan alleen bidden dat die persoon berouw toont. Het gebed van een christen kan geen uitzondering van genade brengen voor de moedwillige zondaar. In dit geval is het de zondaar die oprecht vergeving moet willen, om vergeving moet bidden en moet stoppen met zondigen. Dat is de reden waarom Johannes voor een opzettelijke zonde verklaarde: "Er is een zonde tot de dood: ik zeg niet dat hij (een andere christen) ervoor zal bidden."

“Mijn lieve kinderen, deze dingen schrijf ik u, opdat u niet zondigt. En als iemand zondigt, wij hebben een Voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de Rechtvaardige: En hij is de verzoening voor onze zonden: en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden van de hele wereld. En hierdoor weten we dat we hem kennen, als we zijn geboden onderhouden. Hij die zegt: Ik ken hem en houdt zijn geboden niet, is een leugenaar en de waarheid is niet in hem. Maar wie zijn woord houdt, in hem is waarlijk de liefde van God volmaakt: hierdoor weten we dat we in hem zijn.” ~ 1 Johannes 2:1-5

De context van vergeving wordt onmiddellijk gevolgd met als doel niet meer te zondigen.