1. We geven toe dat we machteloos staan tegenover onze verslaving en dat ons leven onhandelbaar is geworden.
Wanneer iemand hulp zoekt voor een verslaving, kunnen er verschillende redenen zijn waarom hij tot de conclusie is gekomen dat hij hulp nodig heeft. Een van die redenen kan zijn:
- Hun metgezel dreigt hen te verlaten, tenzij ze veranderen.
- Hun ouders eisen dat ze hulp krijgen.
- Hun werkgever dreigt hen te ontslaan, tenzij ze hulp krijgen.
- Ze hebben gemerkt dat ze tot het uiterste gaan om geld te krijgen voor hun verslaving. Zelfs in die mate dat ze stelen of zichzelf verkopen voor seks.
- Geen enkele hoeveelheid van de verslavende stof kan hen meer bevredigen. Ze zijn bang voor wat ze naast zichzelf zouden kunnen doen.
These may be the circumstances that have caused them to seek help. But these situations typically drive someone to do something because of fear. And fear maybe something that moves them, but it’s going to take more than fear to get them to seek help in the right way.
Een juiste reactie op angst zal ons naar de liefde van God leiden
“Er is geen angst in liefde; maar volmaakte liefde drijft angst uit: want angst heeft pijniging. Wie vreest, wordt niet volmaakt in liefde.” ~ 1 Johannes 4:18
Dus als evangeliewerker die hen probeert te helpen om van hun verslaving af te komen, moeten we hen ook helpen te herkennen wat God hen in zijn liefde heeft proberen te laten zien. Ze hebben misschien nog niet eens overwogen dat God heeft geprobeerd hun aandacht te trekken door wat ze hebben geleden.
"Uw eigen slechtheid zal u terechtwijzen, en uw afvalligheden zullen u terechtwijzen; weet daarom en zie dat het een slechte zaak en bitter is, dat u de Here, uw God, hebt verlaten en dat mijn vrees niet in u is, zegt de Here God van gastheren.” ~ Jeremia 2:19
We need a healthy fear of God. God allows things to happen to us, that we might learn to fear evil things, like addictions. The correction of the Lord, through the reaping for our addiction, is his way of getting our attention and turning us around. We ignored all the prompts of his Spirit within our conscience. So he had to allow hard difficulties to come our way, to get our attention.
“He that refuseth instruction despiseth his own soul: but he that heareth reproof getteth understanding. The fear of the Lord is the instruction of wisdom; and before honor is humility.” ~ Proverbs 15:32-33
De Heilige Geest die tot ons spreekt
Dus de evangeliewerker moet de verslaafde helpen om te beginnen te herkennen hoe God al tot hen heeft gesproken. En dus moet de vraag worden gesteld:
“What do we believe that God has been speaking to our hearts about already?”
Als we naar hulp beginnen te zoeken, is dat omdat God al tot ons hart heeft gesproken. Of we het nu herkennen als God die tot ons spreekt of niet. Het geweten dat we hebben, is ons door God gegeven. En hij spreekt vaak tot ons via ons geweten.
“Want wanneer de heidenen, die de wet niet hebben, van nature de dingen doen die in de wet staan, zijn deze, die de wet niet hebben, een wet voor zichzelf: die laten zien dat het werk van de wet in hun hart geschreven staat, ook hun geweten getuigen, en hun gedachten gemeen terwijl ze elkaar beschuldigen of verontschuldigen” ~ Romeinen 2:14-15
Nu zijn er mensen die hun geweten hebben geschroeid. En God spreekt niet meer tot hen. Maar dat is een verschrikkelijke toestand om in te komen!
'Nu spreekt de Geest uitdrukkelijk, dat in de laatste tijden sommigen zullen afwijken van het geloof en acht slaan op verleidende geesten en leringen van duivels; Spreken ligt in hypocrisie; met hun geweten dichtgeschroeid met een heet ijzer "~ 1 Timoteüs 4:1-2"
Some drugs are so dangerous that they can destroy our mind. Hypocrisy is one of the most deadly of spiritual drugs. Because it can destroy our conscience. And if an addict takes up hypocrisy by wanting to cover all the wrong that they are doing, they also can destroy their own conscience. We especially “sear” our conscience when we attempt to use the Word of God to deceitfully cover and justify our sinful addiction!
Als we graag de hypocriet spelen, en we doen alsof we iemand zijn die we niet zijn. We ontkennen onze verslaving. Dus dan gaan we proberen het te verbergen, en hoe het ons en anderen heeft beïnvloed. Als dat het geval is: dan kan God ons niet helpen!
Dus we moeten de verslaafde instrueren om niet zo'n dwaas te zijn met hun leven en hun ziel! Als God met ons geweten heeft gehandeld, laten we hem dan erkennen door niet anders voor te doen. Laten we volledig transparant en eerlijk zijn over hoe onze verslaving ons beïnvloedt!
„Wie heeft wee? wie heeft verdriet? wie heeft er bezwaren? wie heeft er gebabbel? wie heeft wonden zonder oorzaak? wie heeft roodheid van de ogen? Zij die lang wachten bij de wijn; zij die gemengde wijn zoeken. Kijk niet naar de wijn als hij rood is, als hij zijn kleur geeft in de beker, als hij zichzelf goed beweegt. Ten slotte bijt het als een slang en steekt het als een adder. Uw ogen zullen vreemde vrouwen aanschouwen, en uw hart zal verkeerde dingen uitspreken. Ja, u zult zijn als hij die in het midden van de zee ligt, of als hij die op de top van een mast ligt. Ze hebben me geslagen, zult u zeggen, en ik was niet ziek; ze hebben me geslagen, en ik voelde het niet: wanneer zal ik wakker worden? Ik zal het nog een keer zoeken.” ~ Spreuken 23:29-35
Hoeveel dingen hebben we al geleden? En hoeveel dingen hebben we anderen laten lijden vanwege onze verslaving? En dan toch, hoe vaak zijn we nog steeds teruggegaan naar onze verslaving?
Kan ik met heel mijn hart eerlijk toegeven dat ik een ernstige behoefte heb? We moeten als we genade willen zoeken en vinden!
“I intreated thy favor with my whole heart: be merciful unto me according to thy word. I thought on my ways, and turned my feet unto thy testimonies.” ~ Psalm 119:58-59
En dan is de vraag: weten we hoe we oprecht om hulp kunnen vragen? Of vragen we alleen maar zodat we uit onze onmiddellijke problemen kunnen komen, zodat we dan door kunnen gaan met ons zelfzuchtige leven? Wat is ons echte motief om hulp te zoeken?
“Gij begeert en hebt niet: u doodt, en wenst te hebben, en kunt niet verkrijgen: u vecht en oorlog, maar u hebt niet, omdat u niet vraagt. U vraagt, en ontvangt niet, omdat u iets verkeerds vraagt, opdat u het op uw begeerten zult verteren.” ~ Jakobus 4:2-3
We Have Been Wounded!
If we’re honest about our need, we will have to admit that we feel wounded inside. There is something deep that I am missing in my life. And in trying to soothe myself of this reality, I have become addicted.
"Want ik ben arm en behoeftig, en... mijn hart is gewond in mij. Ik ben weg als de schaduw wanneer hij achteruitgaat: ik word op en neer geslingerd als de sprinkhaan. Mijn knieën zijn zwak door het vasten; en mijn vlees ontbeert van vettigheid. Ik werd ook een smaad voor hen: toen ze me aankeken, schudden ze hun hoofd. Help mij, o Heer mijn God: o red mij volgens uw barmhartigheid” ~ Psalm 109:22-26
Like an injured lamb that becomes separated from the flock and then is targeted by a pack of wolves, likewise there is a spirit in the world that is opportunistic. It waits until it detects one who has been injured (physically, emotionally, spiritually, or all three). When it detects our injury, it seeks to influence us to become isolated and untrusting. And then it offers us “something else” to soothe our pain and cause us to forget our circumstances. And by this “something else” it ensnares us, and begins to take control of us. We then lose control of our lives!
Er zit bedrog in een "rustgevende" en verslavende stof:
"Wijn is een spotter, sterke drank woedt; en wie daardoor wordt misleid, is niet wijs." ~ Spreuken 20:1
Degene die drugs en alcohol verkoopt, kent dit bedrog. Ze houden van het geld dat ze kunnen verdienen met de verslaafde. En dus bieden ze de verslaafde tijdelijke verlichting door middel van een drug of alcohol. Omdat ze weten dat als ze dit maar genoeg doen, de verslaafde onder hun controle zal komen. En ze zullen er geld mee kunnen blijven verdienen.
People drink because of the deep pain inside that they are wanting to soothe. This pain is often due to a grieved and heavy heart. A pain that follows us lots of places, and leads us into many bad situations.
“Geef sterke drank aan wie op het punt staat te vergaan, en wijn aan wie een bezwaard hart hebben. Laat hem drinken, en zijn armoede vergeten, en niet meer aan zijn ellende denken.” ~ Spreuken 31:6-7
This vulnerability to become addicted to the “soothing” substance, is actually very common among mankind. It is part of our human fleshly existence. It is why we are so vulnerable to becoming controlled when we have been seriously injured. The individual and their human nature need that help and comfort that only a divine Savior can give to us. We need that connection with God!
“Waarin gij in het verleden wandelde volgens de loop van deze wereld, volgens de vorst van de macht van de lucht, de geest die nu werkt in de kinderen der ongehoorzaamheid: onder wie wij ook allemaal onze gesprekken hebben gehad in het verleden in de lusten van ons vlees, die de verlangens van het vlees en van de geest vervullen; en waren van nature de kinderen des toorns, net als anderen. Maar God, die rijk is aan barmhartigheid, voor zijn grote liefde waarmee hij ons heeft liefgehad…” ~ Efeziërs 2:2-4
Those who labor to help others are servants. En als bedienden waren ze in hun verleden onderhevig aan dezelfde kwetsbaarheden. Daarom proberen we anderen niet te veroordelen. Maar eerder om een ander met het geloof te inspireren om in de liefde en kracht van Jezus Christus te geloven, om een leven uit de strik van Satan te laten herrijzen.
'En de dienaar van de Heer moet niet twisten; maar wees zachtmoedig jegens alle mensen, bekwaam om te onderwijzen, geduldig, in zachtmoedigheid onderricht aan hen die zichzelf tegenwerken; als God hen misschien berouw zal geven om de waarheid te erkennen; En opdat zij zich uit de strik van de duivel kunnen redden, die door hem naar zijn wil gevangen wordt genomen.” ~ 2 Timoteüs 2:24-26
But if we’re ever going to get help, we’re going to have to admit we need it. And we’re going to have to admit to what God has already been speaking to our heart. Because the scripture makes it clear that God speaks to everyone by his Spirit.
"Want de genade van God die redding brengt, is aan alle mensen verschenen en leert ons dat we, door goddeloosheid en wereldse lusten te verloochenen, sober, rechtvaardig en godvruchtig moeten leven in deze huidige wereld" ~ Titus 2:11-12
De vraag is dus: wat gaan we doen met datgene waarover God al tot ons hart heeft gesproken? Gaan we een stap in geloof zetten en hem erkennen als degene die ons geweten heeft geprikt? En kunnen we dan de volgende stap in geloof zetten, om daadwerkelijk naar God te gaan kijken voor hulp?
Are we going to be completely honest with ourself and with God?